صبح قزوین ؛_____علی تقوایی.
سی و هشت سال از پیروزی انقلاب اسلامی میگذرد و در این مدت سینمای ایران تنها دو اثر سینمایی قابل دفاع در مورد حماسه کربلا و نهضت امام حسین(ع) تحویل ملت داده است. اولی «روز واقعه» به کارگردانی شهرام اسدی براساس فیلم نامه ای از بهرام بیضایی و دومی - که با اغماض بتوان آن را اثری قابل قبول دانست- «روز رستاخیر» به کارگردانی احمدرضا درویش است.
بحث بر سر این نیست که بخش قابل توجهی از سینمای ایران در این سالها مصروف تولید فیلمهای موسوم به ملودرامهای اجتماعی که تنها به درد جشنوارههای بین المللی میخورد، شده است؛ همچنین بحث بر سر این نیست که سینمای ایران در این 38 سال تا توانست فیلمهای فله ای و سوپرمارکتی تولید کرد تا تنها در گیشه موفق باشد؛
بلکه دقیقاً بحث بر سر این است که قشر حزب اللهی و دردمند انقلاب اسلامی در این 38 سال دقیقا چه کرده است؟ آیا غیر از این است که برخی از ما در زمینۀ سینما ملی و دینی به جز غر زدنهایی مشابه غر زدنهای روشنفکران کار دیگری کرده ایم؟
نکتۀ منفی این ماجرا غر زدنهای مکرر و غفلتهای طولانی قشر مذهبی جامعه از هنر سینما و مشتقات آن است اما نکتۀ مثبت این ماجرا نیز ظهور قشری از هنرمندانِ دغدغه دار و مردمی انقلاب اسلامی است که در عین برخورداری از ارزشها و آرمانهای مذهبی و ملی کشور به حدی در زمینههای تخصصی موفق ظاهر شده اند که کیفیت آثار آنها به لحاظ بصری و فنی فاصله دست نیافتنی با تولیدات هالیوودی ندارد.
به ویژه در زمینۀ هنر انیمیشن یا همان پویانمایی و به طور اخص نمونۀ "شاهزاده روم" نشان داد که با وجود همه ضعفهایی که در فیلم نامه نویسی این اثر وجود دارد، میتوان به زودی زود به استانداردهای فنی و هنری هالیوود دست یافت.
اکنون موعد اکران عمومی شاهزاده روم پایان یافته است و با توجه به ایام محرم و صفر انیمیشن جدیدی با همان کیفیت اما با سبکی متفاوت از هنرمندان ارزشی کشور به روی پرده رفته است.
«ناسور» دومین انیمیشنی است که با کیفیت فنی بسیار عالی و با سبکی نوین به ماجرا کربلا میپردازد و از این حیث میتوان آن را سومین اثر سینمایی کشور در رابطه با حماسۀ کربلا دانست اما این بار این روایت برای کودکان و نوجوانان ساخته شده است.
خلاصه داستان:
انیمیشن عاشورایی ناسور به کارگردانی کیانوش دالوند و تهیهکنندگی داریوش دالوند و محمدحسین قاسمی روایت زندگی عبیدالله بن حر جعفی یکی از کوفیانی است که طی نامه نگاری ده هزار نفره از امام حسین (ع) دعوت کرده است تا به کوفه بیایند.
اما بعدها که با تهدید حکومت یزید مواجه میشود همانند بسیاری از کوفیان ترسان و گریزان میشود و قصد میکند تا از شهر خارج شود؛ اما زمانی که میشنود سپاه امام به کوفه نزدیک شده است، از این شهر خارج میشود تا با ایشان روبه رو نشود، اما از بد حادثه به صورت کاملا ناگهانی با ایشان روبه رو شده و مجبور میشود تا دست رد به سینه امام بزند. حادثه کربلا به وقوع میپیوندد و پس از آن اصحاب زینب(س) میمانند، توابین و یزدیان...
دستاوردهای بی بدیل ناسور برای سینمای ایران
سالهاست که کتاب مقدس یعنی عهدین –تورات و انجیل- و حوادث مسیحیت و آیین یهود به ویژه حادثه جلجتا و آنچه که به تصلیب مسیح معروف و موسوم است دستمایۀ خلق آثار هنری زیادی در غرب شده است اما در ادبیات و هنر ایرانی هرگز روی چندانی به دین نشان داده نشده است و اگر هم برخوردی با دین وجود داشته است بیشتر از نوع مواجه بوده تا تاثیر.
در این میان اما شگفتی کار اینجاست که گروه سازندگان انیمیشن عاشورایی ناسور این اثر را براساس منابع معتبرى از جمله «نفس المهموم»، تألیف «شیخ عباس قمى» و کتابهاى «لهوف سید بن طاووس» و «آه»، نوشته اند و این یعنی اولین انیمیشن سینمایی که در آن مقاتل اباعبدالله(ع) برای کودکان تصویری و گویا میشود.
اما ممکن است این سئوال ایجاد شود که پیش تر نیز سیمافیلم داستانهای عاشورایی را برای کودکان به تصویر و روایت کشیده بود بنابراین نباید در ویژگی فیلم ناسور چندان مبالغه کرد؛ اما این داوری در مورد آثاری که پیش تر در ژانر کودک و نوجوان و داستانهای مذهبی ساخته شده بود درست نیست.
چه اینکه تقریباً تمام آثار تلویزیونی و سینمایی ما در رابطه با حماسه کربلا برای کودکان نیستند بلکه با کیفیتی نازل و بدون توجه به استانداردهای سینمای کودک تنها بررسی مولفههای سینمای کودک را رعایت کرده اند.
چه اینکه سینمای کودک سینمایی برای کودکان است نه در مورد کودکان. اما در هر حال انیمیشن جذاب ناسور این مولفه را به خوبی رعایت کرده است یعنی تنوع و تعدد صحنههای جذاب، رنگ بندی خوب فضای کار، شخصیت پردازی گرافیکی عالی و از همه مهم تر قصه پردازی کودکانه ای که میتوان آن را به مراتب حتی بهتر و قوی تر از شاهزاده روم دانست؛ همگی دست به دست هم داده است تا ناسور گذشته از این که فیلم جذابی برای گروههای سنی کودک و نوجوان باشد برای سایر مخاطبان بزرگسال نیز حرفها وجذابیتهایی را برای عرضه داشته باشد.
اما جنبۀ دیگری که نشان دهندۀ اهمیت ناسور است قدرت فرهنگی و قدرت نرم جمهوری اسلامی است چرا که در عصری زندگی میکنیم که کودکان در چهارگوشه عالم از فقیر و غنی تحت تاثیر شخصیتهای انیمیشنهایی چون: تربیت کردن اژدها، رالف، زوتوپیا، باب اسفنجی و ... زندگی میکنند و رویا میبینند موضوعی که البته باب طبع بسیاری از والدین به ویژه والدین ایرانی نیست.
اما درست در همین شرایط سینمای کشورمان به حدی از نبوغ و پیشرفت فنی دست یافته است که خود میتواند انیمشنهایی استاندار و قابل قبولی چون شاهزاده روم و ناسور را براساس استانداردهایی نزدیک به استانداردهای هالیوودی بسازد در حالی که جان مایۀ این آثار مقتل اباعبدالله الحسین(ع) و زندگی مادر امام دوازدهم(عج) است و این یعنی همان قدرت نرم و حیطه اصلی که باید در آینده به فرموده رهبر معظم انقلاب در آن سرمایه گذاری کرد و نتایج آن را در نسل های چهارم، پنجم و آیندۀ انقلاب مشاهده کرد.
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها