به گزارش خبرنگار علو فناوری
صبح قزوین ، تصور کنید پشت چراغ قرمز در یک چهارراه شلوغ ایستاده‌اید و یک ماشین امدادی یا آتش‌نشانی را می‌بینید که بین انبوهی از ترافیک و پشت چراغ قرمز گیر افتاده است و آژیرکشان منتظر سبز شدن چراغ راهنمایی است تا با عجله به صحنه حادثه برسد و جان یک یا چند نفر را نجات دهد.
دو جوان قزوینی توانسته‌اند اختراعی را ارائه دهند که به وسیله آن می‌توان ماشین‌های امدادی یا مهم را از ترافیک چراغ قرمز نجات داد.
معین تقوی پورشیرازی، 27 ساله و کارشناس مخابرات، در گفت‌وگو با خبرنگار علم و فناوری
صبح قزوین درباره اختراع خود اینگونه می‌گوید: این اختراع طرحی مربوط به کنترل ترافیک شهری است که به برخی ماشین‌ها از جمله ماشین‌های امدادی این اجازه را می‌دهد که با ارسال یک سینگال به چهارراه‌های پیش رو، چراغ راهنمایی آن چهارراه را سبز کنند.
وی افزود: این طرح به منظور عدم اتلاف وقت برای ماشین‌های امدادی یا ماشین حامل اشخاص مهم است.
تقوی در ادامه گفت: یک دستگاه در ماشین در حال حرکت تعبیه می‌شود که به وسیله آن نوعی سینگنال از طریق جی پی اس به دستگاهی که بر چراغ راهنمایی تعبیه شده ارسال می‌کند، دستگاهی که بر سر چهارراه است براساس یکسری محاسبات ریاضی، زمان رسیدن ماشین را محاسبه و در لحظه رسیدن خودرو مورد نظر، چراغ راهنمایی سبز می‌شود.
وحید بهتویی، 27 ساله، کارشناس ارشد مهندسی نرم افزار از مخترع دیگر این طرح است.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار علم و فناوری
صبح قزوین درباره اختراع خود اظهار کرد: این طرح نسبت به طرح اولیه بسیار پیشرفته شد، چون در حین کار عملی متوجه بسیاری از نواقص طرح شدیم، برای رفع این نواقص طرح اولیه را تغییرات فراوانی دادیم؛ این طرح برای هوشمند سازی چراغ‌های راهنمایی، آپشن‌های مختلفی دارد که اختراع ثبت شده فقط یکی از آپشن‌ها است.
بهتویی درباره طرح‌های مشابه این اختراع ابراز کرد: یک مدل بسیار ساده‌ای از این طرح توسط یک کشور اختراع شده بود که با لیزر کار می‌کند و بسیار ساده و با ضریب امنیت ضعیف است.
این مخترعان درباره هزینه تمام شده اختراع خود اعلام کردند: ما تا به حال از هیچ نهادی حمایت مالی نشده‌ایم و برای ساخت این اختراع هزینه‌ای بالغ بر 8 میلیون و 12 ماه وقت صرف کرده‌ایم.
تقوی در ادامه گفت: این طرح را اولین بار به سازمان کنترل و ترافیک شهرداری قزوین پیشنهاد دادیم اما آن‌ها استقبال نکردند، در حالی که هزینه اجرای این اختراع برای هر چهارراه فقط 50 هزار تومان است.
وی عنوان کرد: این اختراع را حتی می‌توان برای اتوبوس‌ها نیز در نظر گرفت تا مردم وقت کمتری را در وسایل حمل و نقل عمومی از دست دهند و اقبالشان نیز به استفاده از این وسایل بیشتر شود.
تقوی هم افزود: با وجود اینکه این طرح دارای 3 پروانه بین المللی است اما متاسفانه شهرداری قزوین به ما اطمینان نکرد، حتی ما به مسئولین توضیح دادیم که این طرح برای نمایشگاه اختراعات ژنو هم دعوت شده است.
این مخترعان قزوین درباره حضور در نمایشگاه ژنو ابراز کردند: از نمایشگاه اختراعات ژنو دعوت نامه‌ای برای ارائه اختراعمان دریافت کردیم اما به دلیل هزینه بالا نتوانستیم در این نمایشگاه شرکت کنیم.
بهتویی گفت: در کشورهای دیگر مرسوم است که هزینه شرکت در نمایشگاه‌های مختلف بین المللی توسط نهادهای حامی اختراعات پرداخت می‌شود؛ اما در ایران چنین شرایطی وجود ندارد.
تقوی اضافه کرد: هزینه شرکت در نمایشگاه ژنو به ازای هر نفر 15 میلیون تومان بود که ما شرایط پرداخت آن را نداشتیم؛ درحالی که حضور در این نمایشگاه می‌توانست منجر به فروش اختراع به دیگر کشورها شود.
مخترعان جوان قزوینی با وجود مشکلات فراوان در نظر دارند طرح خود را به ثبت بین المللی برسانند.
تقوی درباره حمایت نهادهای مربوطه، ابراز کرد: برای حمایت از اختراعمان از طریق بنیاد علمی نخبگان پیگیری کردیم اما پاسخ آن‌ها این بود که باید معدل تحصیلی شما بالای الف باشد، این در حالی است که معدل نمی‌تواند معرف توانایی و مهارت اشخاص باشد.
بهتویی نیز در ادامه عنوان کرد: چند موسسه خصوصی و دانشگاهی پیشنهاد حمایت مادی به ما دادند اما شرط آنان مالکیت کامل طرح بود و ما نمی‌توانستیم چنین روندی را بپذیریم.
بهتویی همچنین گفت: مشکل مهمی که اختراعات را تهدید می‌کند، امنیت پایین برای حفظ طرح است و خیلی راحت می‌توان از طرح‌های مخترعان کپی برداری کرد.
بهتویی و تقوی توضیح دادند که در هنگام اجرای این اختراع سرباز نظام وظیفه بوده‌اند و50 درصد این طرح را در آن دوره انجام داده‌اند.
بهتویی عنوان کرد: مهندس قنبر حسین‌پور یکی از افرادی است که بسیار از ما حمایت کرد و با در اختیار گذاشتن مرکز آزمایشگاهی خود و همچنین با همفکری‌های مختلف در ساخت این اختراع همراهی فراوانی با ما داشت.
آن‌ها از نحوه ثبت اختراع خود اینگونه گفتند: شرایط سخت ثبت طرح باعث ناامیدی ما شده بود و از ثبت اختراع منصرف شده بودیم اما دلگرمی چند نفر باعث شدند که ما مجدد راه را ادامه دهیم.
این مخترعان قزوینی درباره برنامه آینده برای اختراع خود گفتند: ما قصد داریم در بورس ایده کشور شرکت کنیم و اگر سرمایه گذاری برای این طرح پیدا شود، اختراع را با تمامی آپشن‌های مختلف آن به فروش می‌رسانیم.
بهتویی در ادامه عنوان کرد: ایده دیگری برای اختراع داریم که به دلیل هزینه بالایی که نیاز دارد فعلا متوقف شده و قصد داریم پس از فروش این اختراع، طرح‌های بعدی را پیگیری کنیم.
تقوی درباره آرزوی خود برای شهرش گفت: من دوست دارم برای پیشرفت شهر قزوین، اقدامی انجام دهم و از ابتدای انجام این طرح هم نگاه به پیشرفت قزوین داشتم؛ زیرا معتقدم قزوین با این پیشینه تاریخی و فرهنگی و علمی لیاقت بهترین امکانات را دارد.
این دو مخترع جوان ابراز کردند: ما از ارگان‌های متولی علمی و پژوهشی انتظار داریم نخبگان و مخترعان را در شرایطی قرار دهند که آن‌ها به عنوان سرپرست‌های علمی در دیگر اختراعات باشند و تجربه‌های خود را به رده‌های پایین‌تر مانند نوجوانان و دانش آموزان منتقل کنند.
آن‌ها خاطرنشان کردند: امروز یکی از مشکلات بزرگ اغلب مخترعان و نخبگان عدم حضور در جایگاه مناسب است به نحوی که نمی‌توانند به واسطه علم خود حتی امرار معاش کنند و کاری در خور شأن خود پیدا کنند.
بهتویی و تقوی اعلام کردند که با فراهم شدن شرایط به دیگر کشورها مهاجرت خواهند کرد؛ زیرا عدم حمایت از نخبگان در ایران منجر به مرگ ایده در این افراد می‌شود در حالی که کشورهای پیشرفته‌تر نگاه ویژه‌تری به نخبگان و صاحبان ایده دارند.
انتهای پیام/7006
دیدگاه ها