۱۸/رمضان/۱۴۴۵

-

۱۴۰۳/۰۱/۰۹ پنجشنبه

صبح قزوین تیم‌های ورزشی معلولان نیازمند حمایت است
کد خبر: ۲۱۶۰۶۸ تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۷/۲۵ ساعت: ۱۰:۲۸ ↗ لینک کوتاه

والیبالیست قزوینی:

تیم‌های ورزشی معلولان نیازمند حمایت است

عضو تیم ملی والیبال نشسته کشورمان با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی مسبب شکوفایی معلولین در ایران است گفت: باید مسئولین شرایط شرایط اشتغال برای معلولان را بهبود و تسهیل نمایند.

تیم‌های ورزشی معلولان نیازمند حمایت است
به گزارش سرویس ورزشی صبح قزوین ، هنگامی که در جامعه از معلولیت حرف می‌زنند ناخودآگاه ذهن افراد به بیماری مادام العمر و از کارافتادگی معطوف می‌شود و به این موضوع با دید منفی نگاه می‌کنند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیش از ۸۰ درصد افرادی که معلول هستند، از بدو تولد به این ناتوانی مبتلا نبوده‌اند و پس از طی دوره‌ای به این ناتوانی مبتلا شده اند، مثلا در اثر ابتلا به یک بیماری خاص و یا حادثه ای مانند تصادف.

معلولیت عبارت است از محدودیت دائمی در زمینه‌های مختلف جسمی، حسی یا ذهنی و روانی که شخص مبتلا به آن را در زندگی روزمره در مقایسه با سایر افراد جامعه دچار مشکل یا محدودیت سازد.

بر اساس مصوب شورای فرهنگ عمومی در بهمن سال ۹۲ و به پیشنهاد وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی پارالمپیک، روز ۲۴ مهرماه به عنوان “روز ملی پارالمپیک” نامگذاری شد.

بسیاری از جانبازان و معلولان کشورمان در رشته‌های مختلفی همچون بسکتبال، فوتبال، والیبال، دوومیدانی و وزنه‌برداری در لیگ‌های برتر و عرصه‌های داخلی و بین‌المللی فعالیت دارند.

با توجه به فرارسیدن روز ملی پارالمپیک با حسین فرزانه عضو تیم ملی والیبال نشسته و دارنده ۱۴ مدال طلای جهانی، رقابت‌های آسیایی و ترنومنت‌های بین‌المللی به گفت‌وگوی انجام شده که در ادامه می‌خوانید:

لطفا خودتون را معرفی کنید؟
حسین فرزانه دانشجوی رشته تربیت بدنی و عضو تیم ملی والیبال نشسته جانبازان و معلولین هستم که فعالیتم را از سال ۸۱ و با حضور در تیم‌های جوانان و امید آغازکردم و حدود ۱۳ سال نیز در تیم ملی بزرگسالان حضور دارم و در این مدت موفق به کسب ۱۴ مدال طلای جهان، بازی‌های آسیایی و ترنومنت‌های بین‌المللی شده‌ام.

علت معلولیت شما چه بود؟
به طور مادرزاد دچار نرمی استخوان بودم اما با یک تصادف کوچک متوجه شدم که پایم از قسمت لگن بیرون زدگی و سیاهی دارد، به ناچار تحت جراحی قرار گرفتم و مجبور به استفاده از پای پروتزی شدم.

ازدواج کرده‌اید؟ همسر شما هم دچار معلولیت است؟
بله. من به دلیل معلولیتم بیشتر تمایل داشتم با فردی که دارای شرایط جسمی همانند خودم است ازدواج کنم اما پس از آشنایی با همسرم فرصت زندگی با فردی که شرایط جسمی سالمی داشت به من داده شد.

فرزندی دارید؟ رابطه شما با فرزندتان چگونه است؟
من یک فرزند پسر به نام محمدحسام دارم که پیش دبستانی است و رابطه خوبی باهم داریم گاهی علت معلولیت پایم را می پرسد که من از پاسخ دادن ناراحت نمی‌شوم.

خداوند را شاکرم که فرزندی خوب به ما عنایت کرده؛ ما هم‌بازی‌های خوبی برای هم هستیم.

هم اکنون مشغول به چه کاری هستید؟
کارمند قراردادی اداره کل ورزش جوانان قزوین هستم.
خیلی دوست دارم باز هم به مسابقات بروم اما به دلیل فشار کاری این فرصت را ندارم و متاسفانه به دلایلی نتوانستم به ریو بروم؛ به همین دلیل قصد داشتم ورزش را کنار بگذارم اما هنوز به فعالیت ادامه می‌دهم و امیداورم یک روزی با آرامش فکری بهتر بتوانم بازی کنم.

چگونه وارد رشته والیبال نشسته شدید؟ مشوق شما چه کسی بوده؟
اعضای خانواده ما به رشته های ورزشی گروهی علاقه دارند حتی خواهرم نیر از اعضای تیم ملی بسکتبال بود؛ خواهرم مرا با ورزش‌های جانبازان و معلولین آشنا کرد و چون من به والیبال علاقه‌مند شدم این رشته را انتخاب کردم.
خانواده‌ام مشوق اصلی من بودند و مادرم نیز مرا از سن ۱۱ سالگی به مسابقات می‌فرستاد و تشویقم می‌کرد.

اولین تجربه بازی‌تان را به خاطر دارید؟
اولین تجربه بازی من، سال ۷۷ در یک ترنومنت در اهواز بود که از آنجا کار را آغاز کردم.

در والیبال نشسته نیز داشتن قد بلند اهمیتی دارد؟
اعضای تیم باید داری حداقل معلولیت باشند تا در والیبال نشسته شرکت کنند و آنچه بیش از قد در این بازی اهمیت دارد هوش بالا برای تصمیم گیری در شرایط حساس است.

به نظرتان معلولیت محدودیت می‌آورد؟
بعضی از کارها مانند خلبانی و پلیسی که به فعالیت‌های بدنی وابسته است دارای محدودیت‌هایی است اما معلولینی که با ویلچر دانشگاه رفته و تحصیل کرده‌اند محدودیتی برای استاد شدن یا مدیریت ندارند؛ افکار من است که موجب پیشبرد کارها می‌شود و چه بسا گاهی چنین افرادی خوش فکرتر از بقیه افراد هستند لذا هیچ گونه تفاوت و محدویتی نیست.

به نظرتان مشکلات تیم والیبال نشسته چیست؟
نبود اسپانسر یکی از مشکلات مهم بچه‌های والیبال نشسته است و وجود یک حامی مالی خوب چه بسا می‌تواند تیم را در سطح لیگ قهرمانی مطرح کرده و با ایجاد شغلی کوچک که هزینه چندانی ندارد شرایطی را برای بیرون آمدن معلولین از انزوا، آشنایی با اجتماع و فرصت ازدواج آنان را مهیا نماید.

آیا از خدماتی که برای معلولین و جانبازان در نظر گرفته شده رضایتی دارید؟
وضعیت مناسب سازی شهری مانند سفرهای هوایی ایران ایر که معلولین و جانبازان می‌توانند از آن استفاده کنند بهبود یافته اما سایر خدمات شهری جای کار بیشتری دارد.

مشکلاتی که معلولین با آن مواجه‌اند چیست؟
یکی از مشکلات اصلی معلولین جامعه ما این است که یکسری ازخانواده‌ها، معلولین را پنهان و گاهی نیز خود معلولین نیز از جامعه فرار می‌کنند.

همه انسان‌ها به نوعی نقص دارند، این نقص در معلولین به چشم می‌آید اما این دلیل خوبی برای دوری از جامعه و محیط‌های اجتماعی نیست؛ هرچند اکنون دید جامعه تغییر کرده است.

یکی ازموارد دیگر که نیاز به توجه بیشتری دارد قراردادی بودن مشاغل معلولین‌ است که مسئولین باید با اعتماد و استخدام آنان وضعیت زندگی‌شان را سامان دهند.

توصیه شما افرادی که معلولیت دارند چیست؟
من ورزش را به آنان پیشنهاد می‌دهم که برای سلامت جسمی و روحی شان مفید است؛ چنین افرادی می‌توانند با معلولین موفق آشنا شوند و با توجه به علایق خود یکی از رشته‌های تیراندازی، پرتاب نیزه، والیبال نشسته و… را انتخاب و در مسیر پیشرفت قرار بگیرند.

تحت حمایت بهزیستی هستید؟
تاکنون هیچ مبلغی حتی برای جراحی پایم از بهزیستی دریافت نکرده‌ام البته مقداری کمک هزینه تحصیلی به من داده می‌شود.
با توجه به مشکلات درمانی و شرایط سختی که در زمینه رژیم خاص و فعالیت‌های ورزشی سپری می‌کنم امیدوارم بهزیستی شهرستان قزوین مساعدتی داشته باشد.

دید مردم نسبت به معلولین چگونه است؟
پیش از انقلاب اسلامی مردم نسبت به معلولین نگاه چندان مناسبی نداشتند اما پس از پیروزی انقلاب و دفاع مقدس به جهت حمایت‌های ویژه و در اختیار قراردادن دست و پاهای مصنوعی به جانبازان، مردم با نگاه دیگری پذیرای معلولین شدند و همین امر موجب تشویق و پیشرفت‌های آنان شد؛ خدا را شاکرم برای اینکه در این برهه از زمان هستم.

بارزترین ویژگی شما از نظر خودتان چیست؟
اعتماد بنفس بالا یکی از بارزترین ویژگی‌هایم است که همین امر موجب موفقیت در کار و زندگی‌ام شده و این ویژگی را یک موهبت الهی می‌دانم.

زمانی که ناامید و خسته هستید برای آرام شدن خود چه کار می‌کنید؟
علاقه بسیاری به مادرم داشتم اما به رحمت خدا رفتند و زمانی که دلگیرم با رفتن بر سر مزارش خود را آرام می‌کنم و به یاد می‌آورم که چگونه من را به این سمت و سو تشویق و هدایت کرد.

بهترین و بدترین خاطره شما چیست؟
بهترین خاطره‌‌ام آمدن محمد حسام به زندگی من و همسرم بود و بدترین خاطراتم مربوط به خط خوردن‌های بی موقع در تیم ملی بود که متاسفانه از برخی مسابقات مانند پارالمپیک ریو، مسابقات آسیایی اینچئون و پکن باز ماندم.

سخن پایانی:
باید از همسرم که در این مدت با نبودن‌ها و مشکلاتی که در زمان حضور در تیم ملی پیش می‌آمد و با تمام سختی‌ها همواره پشتیبانم بود تشکر ‌کنم و همچنین از دوستانی که مرا همراهی کردند سپاسگزاری می‌کنم؛ امیدوارم روزی بتوانم پاسخ زحمات آن‌ها را بدهم.
انتهای پیام/2002
منبع: شاخص نیوز

دیدگاه ها

اخبار استان قزوین
اخبار ایران و جهان