۱۰ سال است تدریس نمی‌کنم/ از نظام دانشگاهی ناراحت هستم

به گزارش سرویس دانشگاه صبح قزوین ، حجت الاسلام علیرضا پناهیان، در حضور دانشجویان و معلمان نخبه و فعال فرهنگی دانشگاه فرهنگیان در سراسر کشور در اردوی حیات طیبه ۳ که در پردیس شهید بهشتی مشهد به بیان اهمیت تربیت دینی در نظام تعلیم و تربیت پرداخت.
وی خاطر نشان کرد: فرقی بین تربیت دینی و غیر دینی نیست. ما نمی‌توانیم این دو را از هم تفکیک کنیم. دین وقتی انسان را تربیت می‌کند در همه وجوه تربیت می‌کند. هم استعداد انسان را در تحصیل علم و خلاقیت شکوفا کرده و هم مهارت‌های انسان برای امور معیشت و سلامت جسمی را دربر می‌گیرد.
وی در ادامه افزود: اگر نگاهمان به دین درست باشد، آن را محدود به عبادت و رابطه عاطفی با خدا و اولیاء خدا و یا آخرت و امر اعتقادی نمی‌کنیم. تربیت دینی تفاوتی با تربیت مطلق ندارد. منتها باید نگاه دین را به تربیت مورد بررسی قرار دهیم و نه تربیت در بعد دینی.

رشد معنوی بدون اصلاح در نظام تعلیم و تربیت کاری نابخردانه است
وی با بیان نمود: ضعیف ترین بخش جامعه ما بخش تعلیم و تربیت است. با توجه به استعدادها و زمینه‌های دینی و فرهنگی که داریم وضعیت فرهنگی معیشتی و سیاسی ما مطلوب نیست و ما باید در این ۳۷ سال بزرگترین تحول را در نظام تعلیم و تربیت ایجاد می‌کردیم.
وی در ادامه اظهار داشت: اصلاح معیشت و سیاست و رشد معنوی در همه ابعاد بدون اصلاح نظام تعلیم و تربیت کاری نابخردانه و نشدنی است.
این کارشناس دینی اذعان کرد: وضع کشور از نظر ارزیابی‌های تربیتی درست نیست. آثار سوء نظریه‌ها و روش‌های تربیتی در دهه‌های بعد مشخص خواهد شد. مهمترین ضرر آن سوختن استعدادها، خلاقیت و از دست دادن نیروهای قوی است.
وی عنوان کرد: تربیت دینی در ابتدا به تربیت شخصیت انسان فکر می‌کند و نه به تربیت معنوی و اعتقادی. مشکل ما تقویت ایمانی و اعتقادی نیست. دین با شخصیت انسان‌ها مستحکم می‌شود.
پناهیان در ادامه گفت: تفاوت کلیدی انسان با حیوان و فرشته در این است که انسان در ساحت امیالش، دو ساحتی و چند ساحتی است. اما فرشته و حیوان در ساحت امیالش یک ساحتی است.
وی اضافه کرد: حقیقت مرکزی انسان این است که او دارای تمایلات متنوع بلکه متضاد و متعارض است. دلیل وجود تمایلات مختلف در انسان، نرسیدن به همه آنهاست. پس هدف اول تربیت مدیریت تمایلات است. اگر آموزش و پرورش به جای آیات و احادیث، کنترل تمایلات را آموزش دهد، تربیت دینی انجام داده است. ریشه آمار بالای طلاق در آموزش و پرورش است. ایشان نیز گفتند: آموزش و پرورش به ابعاد کلیدی شخصیت انسان بی توجه است.
این استاد حوزه و دانشگاه خطاب به دانشجومعلمان گفت: شما دانشجویان در شرایط دشواری وارد فضای تعلیم و تربیت کشور می‌شوید، به این دلیل که با توجه به استعدادها و زمینه‌های فرهنگی و دینی که ما در ایران داریم، وضعیت فرهنگی، معیشتی و سیاسی جامعه باید بهتر از این باشد، ما باید در این سال‌ها بزرگترین تحول را در نظام تعلیم و تربیت ایجاد می‌کردیم.
پناهیان خاطرنشان کرد: رشد معنوی بدون اصلاح در نظام تعلیم و تربیت کاری عبث است. اگر کسی بخواهد بدون اصلاح و تغییر و تحول در آموزش و پرورش در جاهای دیگر تحول ایجاد کند، این کار شدنی اما نابخردانه است.

از نظام دانشگاه در ایران ناراحتم
این استاد حوزه و دانشگاه تاکید کرد: البته تربیت نباید تنها در بعد دینی باشد بلکه باید یک نظریه جامع باشد لذا کار ما در ارائه نگاه دین به تربیت بسیار سخت است.
وی در ادامه بیان کرد: بیشترین ضرری که ما از شیوه تربیتی غلط می‌بینیم، سوختن استعداد، کم شدن خلاقیت و از دست دادن نیرو های انسانی بسیار قوی و ارزشمند است.
پناهیان در ادامه با اشاره به نظام آموزش و پرورش کشور ژاپن که چهار سال اول به دانش آموزان خود نمره نمی‌دهد و به فکر تربیت شخصیت دانش آموزان است، گفت: نظام آموزش و پرورش نباید صرفا حافظه محور باشد، بلکه باید توجه جدی و بیشتری به تربیت شخصیت دانش آموزان داشته باشد.

این استاد حوزه تصریح کرد: همین مسائل باعث شده است که من از نظام دانشگاه در ایران ناراحت باشم و الان نزدیک به ۱۰ سال است در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌کنم.
وی در ادامه افزود: اینگونه نیست که خداوند علم را محدود کرده باشد و فقط مسلمانان آن را بدانند. خاصیت دین ما کامل تر بیان کردن و دقیق تر پرداختن به حکمت‌ها است. در یک جامعه بی دین به سختی می‌شود حکمت را اجرا کرد.
وی خاطرنشان کرد: اولین نکته‌ای که در نظریه تعلیم و تربیت یا تربیت دینی می‌شود، مطرح کرد این است که یک نظریه صحیح باید یک نظام تربیتی منسجم به ما دهد.
پناهیان در ادامه بیان کرد: معقتد هستم که ما باید به صورت سیستماتیک با تربیت برخورد کنیم. نظم عمل خوبی است اما با نظام فرق های زیادی دارد.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اکثر نظریه های تربیتی در آن ها سیستماتیک بودن را نمی بینیم. حتی در بند های آموزش و پرورش حدود سی هدف مطلوب عنوان شده که باید به آن ها رسید ولی اینبه معنای سیستم نیست.

هدف اول تربیت مدیریت تمایلات انسان است
وی در بخش دیگری از سخنان خود پیرامون تربیت دینی تاکید کرد: تربیت دینی در ابتدا به شخصیت انسان می پردازد و نه به تربیت معنوی و اعتقادی. مشکل ما تقویت ایمانی و اعتقادی نیست. دین با شخصیت انسان ها مستحکم می شود.
پناهیان در ادامه گفت: تفاوت کلیدی انسان با حیوان و فرشته در این است که انسان در ساحت امیالش، دو ساحتی و چند ساحتی است. اما فرشته و حیوان در ساحت امیال خود یک ساحتی اند. حقیقت مرکزی انسان این است که او دارای تمایلات متنوع بلکه متضاد و متعارض است. دلیل وجود تمایلات مختلف در انسان، نرسیدن به همه آن هاست. پس هدف اول تربیت مدیریت تمایلات است.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: اگر به جای آیات و احادیث، کنترل خواسته ها را آموزش دهیم، تربیت دینی انجام شده است.
وی در پایان بر ضرورت توجه جدی به ابعاد کلیدی شخصیت انسان در آموزش و پرورش تاکید کرد.
انتهای پیام/3009
منبع: کیوسنا