"آقای نخست وزیر" یک سروگردن از مستندهای تاریخی تولید شده بالاتر است/ توصیه می‌کنم دولتمردان این مستند را تماشا کنند

به گزارش خبرنگار سیاسی صبح قزوین ، جلسه اکران و نقد و بررسی مستند" آقای نخست وزیر" ساخته محمدرضا امامقلی کارگردان و تهیه کننده جوان کشورمان با حضور محمدتقی فهیم از کارشناسان و منتقدین برجسته سینما و هنردوستان قزوینی شب گذشته(چهارشنبه) در تالار حافظ حوزه هنری استان قزوین برگزار شد.
در ابتدای این مراسم مستند " آقای نخست وزیر" برای حضار به نمایش گذاشته شد، مستندی که به روایت سرگذشت تاریخی توده‌های مردم و سیاستمداران داخلی و خارجی در دهه 20 می‌پردازد، دهه‌ای پراز فراز و نشیب که درس‌های فراوانی برای آیندگان خود به ارمغان آورد و به گفته فهیم منتقد سینما امروز سیاستمداران کشورمان باید برای تماشای مستند " آقای نخست وزیر" بیایند.
زمان این مستند 70 دقیقه بود و تا پایان مستند سکوت خاصی بر سالن حاکم شده بود و تماشاگران به دقت تاریخ صنعت نفت و سرگذشت نخست وزیری دکتر مصدق را به نظاره نشسته بودند.
با به اتمام رسیدن مستند، فهیم به عنوان کارشناس سینما به روی سن رفت و به نقد "آقای نخست وزیر" پرداخت.

وی با بیان اینکه اکثر فیلم‌ها و مستندهای ساخته شده در کشور نمی‌تواند منتقدان سینما را راضی نگه دارد و اغلب آنها با تماشای یک سوم فیلم سالن را ترک می‌کنند، اظهار کرد: مستند "آقای نخست وزیر" یکی از فیلم‌های بلندی است که به واسطه جذابیت و کیفیت ساخت آن توانست من را تا پایان زمان فیلم روی صندلی تماشاگر حفظ کند.
این کارشناس سینما با بیان اینکه مستند "آقای نخست وزیر" در مخاطب ایجاد کنجکاوی می‌کند، ابراز کرد: این مستند ما را ترغیب می‌کند تا پایان داستان آن را دنبال کنیم تا متوجه زوایای تاریک این برهه تارخی از کشورمان شویم؛ زیرا فیلم ساز با نورافکن خود ما را برای تفکر به این برهه از تاریخ می‌برد.
وی دهه 20 را دوره مهمی از تاریخ کشور دانست که در آن مردم ایران پیروزی، شکست و دموکراسی و استبداد را تجربه کردند و پس از آن توانستند شکست‌ها را به موفقیت و موفقیت را به انقلاب عظیم سال 57 متصل کنند.
این منتقد سینما تصریح کرد: وسواسی که فیلم ساز در آقای نخست وزیر به خرج داده بود و ایده پردازی، پژوهش و تهیه صحنه‌های جذاب و فرم و ساختار قوی آن مرا برای تماشای کامل این مستند به شوق آورد، در همین ایام سریال معمای شاه نیز از رسانه ملی در حال پخش است که برای ما تماشای آن قابل تحمل نیست؛ اما مستند آقای نخست وزیر جذاب‌تر از معمای شاه است.

وی افزود: مستند اساسا مخاطب جدی می‌طلبد و با کار تفریحی تفاوت دارد و کاری جدی و سنگین است؛ زیرا واقعیت‌های جامعه را به تصویر می‌کشد و کمکی برای خوب دیدن آینده است.
فهیم با بیان اینکه مخاطب پسندی "آقای نخست" وزیر نشان داد این مستند با فکر و دقت لازم ساخته شده است، گفت: یک دهه پیش مستندها برای آرشیوها تهیه می‌شدند؛ اما طی سال‌های گذشته مستند توانست وارد عرصه خودنمایی برای جذب مخاطب شود.
وی تاکید کرد: آقای نخست وزیر می‌تواند در زمره آثار بلندی قرار بگیرد که قابلیت نمایش عمومی داشته باشد.
این کارشناس سینما بیان کرد: برای دادن آگاهی از تاریخ کشورمان باید از دوره متفقین تا شکست مصدق و پیروزی کودتاگران 100 فیلم ساخته شود؛ زیرا یک تجربه بزرگ سیاسی برای ماست و نشان داد اعتماد مصدق به بیگانگان باعث شد تلاش چندساله مردم از دست برود.
وی اضافه کرد: فیلم ساز در این مستند به سراغ افرادی رفته است که از اعضای اصلی جبهه ملی بودند و در واقع یکی از سه ضلع فعال در عرصه سیاسی آن دوران، همان حامیان مصدق که امروز به نقد وی نشسته‌اند و از این نگاه آقای نخست وزیر یک اتفاق بزرگ را رقم زد که می‌توان اسطوره‌ها را هم نقد کرد.
فهیم کارگردان مستند آقای نخست وزیر را فردی هوشمند خواند و گفت: در این مستند شاهد هستیم که دوستان و یاران نزدیک مصدق امروز اعتراف می‌کنند که اعتماد نخست وزیر ایران در دوره‌ای به آمریکا و بی توجهی وی به جبهه مذهبی باعث شکست وی شد.
وی یادآور شد: مهمترین اقدام فیلم ساز چگونگی ورود به فیلم، نوع روایت و پرداخت وی به تاریخ است، همچنین در ادامه مسیر اینکه محتوای فیم چه پیامی دارد و در انتها از کجا باید خارج شود، زیرا خلاقیت کارگردان یک مستند در این فضاها مشخص می‌شود.

این منتقد سینما ورود افراد ارزشی و انقلابی را برای روایت تاریخ انقلاب در حوزه مستندسازی حساس دانست و گفت: تجدیدنظرطلبان که به دنبال برداشت‌های شخصی از تاریخ و انقلاب هستند؛ اما یک هنرمند انقلابی باید مراقب باشد تا در دام افرادی که نگاه شخصی و جناحی به تاریخ دارند گرفتار نشود.
وی توجه به حوزه تاثیرگذار جنبش‌های مردمی را در مستند "آقای نخست وزیر" کم رنگ برشمرد و اذعان کرد: در این مستند توجه به نگاه رسانه‌های بیگانه و سخنان استبدادی آنها پررنگ‌تر از جنبش‌های مردمی دیده شده است، البته در فضاهایی تاکید شده که بی‌توجهی به مردم عامل شکست مصدق شد.
این کارشناس حوزه سینما در این مستند نباید از تاثیرگذاری حزب توده به راحتی عبور می‌شد، عنوان کرد: حزب توده در راستای مقاصد خود در دهه 20 به اختلاف افکنی بین مردم و جبهه ملی روی آورده بود و باید در این مستند به آن نگاه پررنگ‌تری وجود داشت.
وی حزب توده، جبهه ملی و آیت الله کاشانی را سه ضلع برای پیروزی جنبش‌های مردمی در دهه 20 دانست و ابراز کرد: در آن دوران فدائیان اسلام جبهه مسلحانه داشت، حزب توده هم جریانی سیاسی بود که از شوروی سابق خط می‌گرفت و جبهه ملی هم نگاه به سرمایه داری دنیا داشت و فقط آیت الله کاشانی رهبری جنبش‌های مردمی را عهده دار بود.

فهیم با انتقاد از نَرِیشن فیلم بیان کرد: امروز مستندسازی با کلیشه‌های قدیمی همراهی خوبی ندارد، صدای آقای طهماسب مخاطب را به خواب می‌برد.
وی در ادامه افزود: سینمای مستند سیاسی اثری پرریتم و گرم و پرهیجان است و بهتر بود فیلم ساز با تجربه گرایی به سراغ صداهای پرشور و جوان می‌رفت.
این منتقد حزوه مستندسازی با بیان اینکه مستندسازی باید از فضای کلیشه فاصله بگیرد، عنوان کرد: مستندسازی باید با ضرب آهنگ پرشتاب زندگی مردم همراه باشد تا بتواند فرهنگ سازی داشته باشد و اطلاع رسانی کند؛ بنابراین نوع شروع و روایت فیلم بسیار مهم است.
وی با بیان اینکه مستندسازان ایران از لحاظ کمی و کیفی ارزشمند هستند، تایکد کرد: امروز فیلم سازان دنیا به دنبال این هستند که مستندسازی را از انقلاب اسلامی گرفته و تفکرات خود را در این حوزه به نسل جوان منتقل کنند.
فهیم با بیان اینکه توصیه من به سیاستمداران کشور این است که "آقای نخست وزیر" را ببینند، تصریح کرد: امروز متاسفانه عده‌ای در بدنه دولت در حال حرکتی در مسیری هستند که مصدق و اطرافیانش در دهه 20 آن را طی کردند.
وی ادامه داد: آقای نخست وزیر به خوبی در این زمان نفوذ یک جریان خطرناک و مسیر اشتباه آنها را گوشزد می‌کند؛ همان اعتمادی که دولتمردان ایران در دهه 20 به آمریکا کردند و شکست خوردند.

این کارشناس سینما با بیان اینکه " مستند آقای نخست وزیر" یک سرو گردن از مستندهای تاریخی ساخته شده بالاتر است، بیان کرد: شما باید از این فرصت استفاده کنید و با دوری از محافظه کاری مواضع ارزشی خود را با صراحت بیان کنید.
وی یادآور شد: البته "آقای نخست وزیر" افرادی را روی صندلی نشاند تا از مصدق انتقاد کنند که دست خود آنها در قضایای دهه 20 آلوده است؛ البته استناد به افرادی که خود در بطن ماجرای ملی شدن صنعت نفت بودند خیلی خوب بود، بنابراین باید یک مجموعه مستند ادامه داری تهیه کنید که مواضع تحلیل‌گرایانه درباره آن دوران را نشان دهد.
انتهای پیام/2002