زباله ۲۰۰ هکتار زمین کشاورزی را تهدید می‌کند/ صدای ناله زمین را می‌شنویم

به گزارش سرویس اجتماعی صبح قزوین ، الوند نمونه‌ای از همجواری صنعت، کشاورزی و شهرنشینی است که با رشد لجام گسیخته آن بسیاری از زمین‌های کشاورزی و باغات اطراف شهر به زمین‌های تجاری و مسکونی تغییر کاربری داده شده است.
یکی از مناطقی که در فاصله اندکی از بافت مسکونی جنوب شهر الوند خود نمایی می‌کند، منطقه‌ایی به نام “تپه آشغال” در مجاورت “تپه باستانی” شهر الوند است که طی سال‌های اخیرمشکلات بسیاری را برای کشاورزان و ساکنین مجاور این منطقه ایجاد نموده است.
یکی از کشاورزان قدیمی شهر الوند در این باره به خبرنگار گفت: متأسفانه به علت عدم نظارت شهرداری، زباله و نخاله‌های ساختمانی موجود شبانه و قاچاقی توسط برخی رانندگان به این منطقه منتقل و در جوار زمین‌های کشاورزی تخلیه می‌شود.

خطر حریق محصولات و مزارع کشاورزی
وی ادامه داد: زباله‌های منتقل شده از لحاظ زیست محیطی برای انسان و اراضی کشاورزی مضر بوده و بعضاً برخی زباله به وسیله باد در زمین‌های اطراف پراکنده می‌شوند.
این کشاورز اضافه کرد: یک پلاستیک ۵۰۰ سال طول می‌کشد که جذب محیط شود، اما این پلاستیک‌ها در منطقه پراکنده شده و مشکلات بسیاری را برای کشاورزان و مردم ایجاد می‌کنند که باید مدیریت شهری برای جلوگیری از این وضعیت اقدامی بکند.

محمدخانی افزود: بسیاری از زباله‌ها توسط معتادین و ضایعات جمع‌کن‌ها در جوار زمین‌های زراعی سوزانده می‌شوند که در گذشته به همین علت چندین مورد حریق محصول پیش آمده که این موضوع نگرانی‌های زیادی را برای کشاورزان ایجاد کرده است.

زباله ۲۰۰ هکتار زمین کشاورزی را تهدید می‌کند
این کشاورز با سابقه الوندی بیان داشت: انباشت زباله موجب شده تا حیوانات موزی و سگ‌های ولگرد در این منطقه حضور داشته باشند که این موضوع خطر انتقال میکروب و گازگرفتگی را برای ساکنین مجاور این منطقه افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: سال‌های گذشته، زباله‌های شهر در این منطقه انباشت می‌شد که هم اکنون به سایت محمد آباد منتقل می‌شوند، اما چهاردیواری انباشت این زباله‌ها هنوز هم بجای خود باقیست و در آن زباله ریخته می‌شود.
محمدخانی ابرازداشت: انباشت این زباله‌ها روز به روز بیشتر خواهد شد و به زمین‌های کشاورزی سرایت خواهد کرد، بصورتی که امروز ۲۰۰ هکتار زمین کشاورزی از سوی این زباله‌ها تهدید می‌شوند.

صدای ناله خاک و نفس‌های به شماره افتاده زمین بگوش می‌رسد
یکی دیگر از کشاورزان با سابقه شهر الوند نیز گفت: ما کشاورزی را دوست داریم، وقتی به زمین هایمان می‌رسیم خاک را بوییده و با آن سخن می‌گوییم، اما امروز صدای ناله و نفس‌های به شماره افتاده زمین بگوش می‌رسد.
وی ادامه داد: روزی ما از زمین‌های کشاورزی به دست می‌آید و آیندگان کوتاهی ما را نسبت به وضعیت کنونی این زمین‌ها نخواهند بخشید.
خلیل‌پور در خصوص علت خشکی و از بین رفتن زمین‌های علی‌آباد اظهارداشت: کشاورزان به هیچ عنوان در خشک کردن زمین‌های خود نقشی ندارند و علت اصلی این خشکی و از بین رفتن محصولات کشاورزی، مسدود شدن مسیرهای آب و انباشت ضایعات است، زیرا زمانی این منطقه بسیار آباد بود و کشاورزی در آن جریان داشت.
این کشاورز الوندی خاطرنشان کرد: ما دوست داریم تا این اراضی احیاء شده و آبراه‌های ما ترمیم شود، زیرا بجز شغل کشاورزی محل امرار معاش دیگری نداریم.

زمینی که نخاله‌های ساختمانی و زباله‌ها در آن انباشت شده به ۱۲۰ فرد کشاورز تعلق دارد
وی افزود: هم‌اکنون نزدیک به ۶۰۰ هکتار از زمین‌های موجود از علی آباد الوند تا جاده کمال آباد به علت عدم وجود آب قابل کشت نیست و به حال خود رها شده که با احیاء آن و کمک‌های دولتی می‌توان در ایجاد اشتغال هم مؤثر بود.
در ادامه مصاحبه ما با فعالان عرصه کار و تلاش، کشاورزی دیگر به موضوع جدیدی اشاره کرد و بیان داشت: زمینی که هم اکنون نخاله‌های ساختمانی و زباله‌ها در آن انباشت شده به ۱۲۰ فرد کشاورز تعلق دارد و شهرداری آن را در طول سال‌های گذشته تصرف نموده است.
اصغری اضافه کرد: در طول سال‌های گذشته افراد بسیاری از ریش سفیدان و کشاورزان الوند قدیم برای پیگیری این موضوع اقدام کرده اند، اما به علت عدم اطلاع از قوانین و حقوق شهروندی خود این کار بی‌نتیجه باقی ماند و در برخی موارد امکان رویارویی با برخی مسؤولان وجود نداشت.

زمین فعلی ساختمان شهرداری الوند غصبی است
وی عنوان کرد: زمین فعلی ساختمان شهرداری الوند نیز به ۱۲۰ فرد کشاورز تعلق دارد و مالکان نیز بارها نسبت به این مضوع اعتراض کرده‌اند، اما عده‌ای غیر بومی که هیچ مالکیتی در خصوص این زمین نداشته‌اند رضایت خود را نسبت به استقرار شهرداری در این زمین اعلام کرده‌اند، در صورتی که مالکان افراد دیگری بوده و نسبت به این امر رضایتی ندارند.
اصغری با اشاره به احداث چاه‌های مختلف آب در مناطقی همچون قدیم آباد و بیدستان ابرازداشت: در شهر الوند ۴ موتور عمرانی آب برای ۱۲۰ کشاورز وجود داشت که در سال‌های گذشته یکی از این موتورها توسط شهرداری غصب و در سال ۱۳۷۲ کاملا پر شد.
این کشاورز با سابقه الوندی ادامه داد: یک کشاورز برای فنس‌کشی اطراف زمین خود باید متری ۱۸هزارتومان هزینه عوارض به شهرداری پرداخت کند، اما هنگام دریافت خدمات هیچ توجهی به کشاورزان نمی‌شود، برای نمونه شهرداری برای انتقال زباله‌های خود به علی آباد اقدام به ساخت جاده خاکی کرد، اما پس از اینکه محل انتقال زباله‌ها به محمد آباد منتقل شد، این جاده به حال خود رها شده و کشاورزان در ترددهای خود با خطر مواجه هستند و در مقابل شاهدیم که خیابان‌هایی در شهر آسفالت می‌شوند که بیشتر در مقابل دیدگان مردم باشند.

تپه تاریخی هویت شهر الوند است
وی ابرازداشت: تپه تاریخی هویت شهر الوند است ولی اداره میراث فرهنگی نیز هیچ اقدام برای حصار کشی آن انجام نداده و همه این دستگاه‌ها عدم وجود بودجه را بهانه می‌کنند، در صورتی که می‌توان از ظرفیت‌های تاریخی الوند همچون عمارت اربابی و تپه تاریخی برای جذب گردشگر استفاده برد.
اصغری تصریح کرد: کشاورزان به علت عدم اطلاع از قوانین و بی‌توجهی دولت‌ها به موضوع کشاورزی آسیب‌پذیر بوده‌ و همواره به این بی‌مهری‌ها اعتراضی نداشته‌اند.
این کشاورز با سابقه الوندی یادآور شد: کشاورزان الوند همواره حسن نیت خود را با قبول اعطاء زمین برای ساخت بهشت فاطمه فعلی الوند، مدرسه، ورزشگاه امام علی(ع)، درمانگاه دیالیز، ورزشگاه بعثت، پارک تمدن و … نشان داده اند، اما در طول سالیان گذشته از خدمات شهری مناسب بی‌بهره بوده‌اند.

اراضی کشاورزی الوند دارای مرغوب‌ترین خاک است
بنا به گفته کشاورزان، یکی از مرغوبترین خاک‌های کشاورزی کشور در اراضی شهرالوند وجود دارد که متأسفانه تاکنون و به بهانه‌های مختلفی همچون ساخت شهرصنعتی، مسکن مهرو پروژه‌های عمرانی به نابودی کشید شده است.
اراضی کشاورزی شهر الوند در وضعیت عملکردی مناسب، این قابلیت را دارند که در هر هکتار ۱۰ تن گندم و ۱۶ تن ذرت تولید کنند، اما در اراضی مشابه موجود در روستاهای اطراف (حسن آباد) فقط می‌توان از هر هکتار زمین کشاورزی ۵ تن محصول برداشت کرد.

بخش کشاورزی یک محور اصلی در اداره‌ کشور است
به هرحال اظهارات کشاورزان ساده‌ دل و تصاویر موجود خود گویای وضعیت کنونی این منطقه از شهر الوند هستند، در صورتی که می‌توان از ظرفیت موجود برای بالابردن میزان زیرکشت محصولات کشاورزی در راستای عملی شدن اقتصاد مقاومتی استفاده برد و گامی حداقل کوچک برای تحقق شعار سال و عملی شدن رهنمودهای مقام معظم رهبری برداشت که در این باره فرمودند: « مسؤولان با این نگاه، با نگاهِ «حایز اهمیت»، باید به بخش کشاورزی نگاه کنند بخش کشاورزی یک محور اصلی در اداره‌ی کشور است و باید با این چشم در تنظیم معلومات دانشگاهی، در تخصیص بودجه، در گماشتن افراد کارآمد و توانا در رأس کارها، به آن نگاه کرد؛ باید امر کشاورزی را در کشور سبک نشمرند.
مبادا اهمیت این بخش بسیار مهم را تحت‌الشعاع قرار بدهد؛ شریان اصلی زندگی جامعه، در این بخش است و زندگی واقعی و ملموس جامعه – حیات اجتماعی – در این بخش، بیشتر معنا پیدا می‌کند؛ چون این‌جا مسأله‌ی غذا و مسأله‌ی امنیت غذایی و مسأله‌ی استقلال ناشی از امنیت غذایی و خودکفایی مطرح است."
انتهای پیام/2002
منبع: ندای البرز