آبیاری فضای سبز یا سنگ فرش خیابان؟

به گزارش سرویس اجتماعی صبح قزوین ، با تغییرات جوی و شرایط اقلیمی در جهان، منطقه و ایران، موضوع آب به یکی از دغدغه‌های اصلی کشورها از جمله کشور ما تبدیل شده است.
خشکسالی‌های اخیر باعث کاهش منابع آب‌های زیرزمینی شده و متوسط بارش که هر سال نسبت به میانگین بلندمدت آن طی دوره ۴۰ ساله محاسبه می شود، تغییر کرده و با کاهش روبه رو بوده است.
مسئله آب و بحران کم آبی موضوعی نیست که تنها به امروز و دیروز و امسال و سال بعد محدود شود، موضوعی است که حداقل در سال‌های اخیر بسیار درباره آن خوانده یا شنیده ایم؛ بحرانی که برای مدیریت آن همه ما در آن سهم داریم و باید برای حفظ این سرمایه بکوشیم.
در حالی که مشکل کم آبی در کشور همه گیر شده است، این وضعیت در استان قزوین که به لحاظ اقلیمی، در منطقه نیمه خشک قرار دارد از وضعیت هشدار نیز عبور کرده و به شرایط بحرانی رسیده است.
با توجه به اینکه این استان از دشت‌، باغات و زمین‌های کشاورزی برخوردار است و صنعت کشاورزی یکی از منابع درآمد مردم آن محسوب می‌شود، بحران آب و بروز خشکسالی می‌تواند چالش‌های جدی در این زمینه به وجود آورد و کشاورزان را متضرر کند.

در کنار عوامل طبیعی کمبود آب مانند کاهش میزان بارندگی‌ها، بالا رفتن دمای کره زمین و فروکش شدن سطح آب‌های زیرزمینی عوامل انسانی از جمله الگوی مصرف نادرست توسط مردم و مشکلات مدیریت آب در سطح شهر هم در این بحران سهیم هستند.

برای آشنایی بیشتر به بررسی برخی از مسائل در سطح شهر می‌پردازیم؛

آبیاری فضای سبز یا سنگ فرش خیابان؟!
احداث فضای سبز یکی از مصداق‌های مهم توسعه شهرهاست که در دنیای صنعتی و مکانیزه امروزی، درختان شریان‌های حیات شهرها بوده و احداث فضاهای سبز برای سلامت روحی و جسمی جامعه، ضروری است و آبیاری یکی از نیازهای اولیه و مهم در نگهداری فضای سبز است.
اما شهروندان قزوینی در ساعات مختلف روز شاهد آبیاری فضاهای سبز به روش ناصحیح هستند که موجب هدر رفت بخش زیادی از آب می‌شود به طوری که اغلب سنگ فرش پیاده‌روها، کف خیابان‌ها و حتی در برخی موارد که فضای سبز همجوار با ایستگاه اتوبوس است کف ایستگاه به طور تعجب آوری مملو از آب است.
این مسئله موجب نارضایتی و اعتراض شهروند شده و این سوال را در ذهن آن‌ها به وجود می‌آورد که در شرایطی که استان در بحران آب به سر می‌برد و مسئولین بر فرهنگ سازی الگوی درست مصرف آب تاکید دارند پس چرا به موارد این چنینی رسیدگی نمی‌شود؟
طی مراجعه‌ای که به یکی از فضاهای سبز کنار خیابان داشت به صحبت با مردم و کارگری که مسئول آبیاری بود پرداخت؛
آقای منوچهری از ساکنان همان خیابان ابراز کرد: از وقتی که به یاد داریم وضع آبیاری فضای سبز به اینگونه بوده و تذکرات هم هیچ نتیجه‌ای ندارد.
وی با بیان اینکه عده‌ای از شهروندان آگاهانه یا ناآگاهانه از کنار این مسئله به راحتی عبور می‌کنند، گفت: شاید برای عده‌ای هدر رفت آب اهمیتی نداشته باشد اما کم آبی‌های امروز اخطاری است برای آینده‌ای که بدون آب خواهیم ماند.

آقای سهرابی یکی دیگر از شهروندان بود که ضمن درخواست رسیدگی به این مشکل گفت: ما عوارض‌های مختلفی را به شهرداری می‌پردازیم در حالی که خدمات مطلوبی به شهروندان ارائه نمی‌شود.
وی عنوان کرد: ما انتظار داریم با توجه به مخارجی که می‌شود حداقل خدمات قابل قبولی دریافت کنیم اما در بسیاری از موارد مثل همین هدر رفت آب در فضای سبز شاهد اتلاف منابع هستیم.

عدم نظارت بر عملکرد پیمانکاران آبیاری فضای سبز شهری
در این میان کارگر مسئول آبیاری ضمن اینکه خود او هم از این شرایط رضایت نداشت، بیان کرد: بسیاری از تاسیساتی که ما استفاده می‌کنیم فرسوده شده و برای سال‌های پیش است.
وی با بیان اینکه خود ماهم از هدر رفت آب بسیار ناراحت هستیم، افزود: کاری از دست ما بر نمی‌آید چرا که آبیاری هر منطقه به صورت پیمانکاری انجام می‌شود و نظارت خاصی روی نحوه عملکرد آن‌ها وجود ندارد.
این کارگر با اشاره به اینکه بخش قابل‌توجهی از فضای سبز قزوین به روش سنتی و با کمک نیروی کارگری انجام می‌شود، اذعان داشت: امروزه تاسیسات بسیار پیشرفته‌ای وجود دارد که می‌توان با استفاده از آن‌ها، هم از شیوه مناسب آبیاری بهره‌مند شد و هم از هدر رفت آب و انرژی جلوگیری کرد.
خانم خوئینی که تازه به جمع ما پیوسته بود ابراز کرد: اغلب دیده می‌شود که در ساعات گرم نیمروزی یا روزهایی که باد می‌وزد، آبپاش‌‌ها در حال کار بوده و به‌این‌ترتیب آب و انرژی قابل‌توجهی را هدر می‌دهند.
وی اضافه کرد: همچنین با توجه به اینکه مرز فضای سبز و خیابان، یکی از محل‌های هدررفت آب است، حاشیه فضاهای سبز خیابانی در مواقع آبیاری خیس بوده و آب در بزرگراه‌ها و خیابان‌ها جاری می‌شود.
حال این مسئله پیش می‌آید که حتی اگر هم آب مصرفی در فضای سبز غیر قابل شرب باشد کاهش منابع آبی کشاورزی را در پی خواهد داشت و همچنین در فرهنگ سازی جامعه اثر سوء ایجاد می‌کند.

جیره بندی آب در برخی مناطق شهر قزوین
این در حالی است که طی روزهای اخیر با توجه به گزارش‌های مردمی شاهد افت فشار و جیره بندی آب در برخی از مناطق قزوین از جمله کوثر، مینودر و خیابان دانشگاه بودیم و شهروندان برای تامین آب شرب و رفع نیازها اقدام به خرید آب معدنی کرده و با وجود گرمای طاقت فرسای تابستان دچار مشکلات عدیده‌ای شده بودند.
مجید برخورداری سخنگوی آب و فاضلاب استان قزوین در زمینه ابراز کرد: با توجه به افزایش دما و افزایش شدید مصرف آب شهروندان و به رغم‌ اینکه تمام تاسیسات و چاه‌های آب شرب ۲۴ ساعته در حال کار کردن هستند، ۲۰ درصد کمبود آب شرب در شهر قزوین داریم و به همین سبب طرح مدیریت فشار آب در اغلب مناطق شهر قزوین و در زمان پیک مصرف اجرا می‌شود.
وی عنوان کرد: اجرای طرح مدیریت فشار آب تا زمانی که میزان مصرف کاهش یافته و مردم ۱۰ درصد در مصرف صرفه‌جویی کنند، ادامه دارد که امیدواریم با همکاری مردم بحران کم‌آبی در قزوین هر چه سریع‌تر برطرف شود.

میزان سرانه مصرف آب قزوین بیش‌از ۳۰۰ لیتر در شبانه‌روز است
حمید پویا مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای قزوین با اشاره به میزان مصرف آب هر شهروند قزوینی گفت: میزان سرانه مصرف برای هر فرد در استان قزوین ۲۱۷ لیتر در شبانه‌روز و برای هر فرد در روستاها ۱۵۰ لیتر است.
وی افزود: سرانه مصرف آب استان قزوین بر اساس پروانه شهری و روستایی بیش از ۳۰۰ لیتر است که باید برای کاهش سرانه مصرف در جامعه فرهنگ‌سازی شود.

پویا با اشاره به شرایط بحرانی و کمبود آب شرب در سال‌های آینده عنوان کرد: در صورت ایجاد شرایط بحرانی باید از آب بسته‌بندی برای شرب و از آب لوله‌کشی برای مصارف خانگی استفاده و آب بسته‌بندی باید با رعایت استانداردهای بهداشتی و نظارت دقیق تولید شود؛ این درحالی است که آب لوله‌کشی معمولاً مطمئن‌ترین آب شرب بوده و مگر آب بسته‌بندی با رعایت استانداردها تولید شود.

مناطق روستایی هم تشنه‌اند…
بهروز نقدی رییس اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان قزوین اظهار کرد: شرکت آب و فاضلاب روستایی بیش از ۱۸۰ روستا با ۴۰ هزار مشترک را تحت پوشش دارد.
وی با بیان اینکه با وجود گذشت ۴ ماه از سال متاسفانه کمیته برنامه‎ریزی تشکیل نشده، افزود: شرکت آب و فاضلاب روستایی برخلاف شرکت آب و فاضلاب شهری از تعرفه‌های پایین آب برخوردار است.
نقدی ادامه داد: با توجه به اینکه این شرکت درآمدی ندارد، خدمات خود را فقط بر اساس اعتبارات عمرانی می‌تواند ارائه کند.
رییس اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان قزوین عنوان کرد: در حال حاضر ۲ برابر اعتباری که قرار است در کمیته برنامه ریزی به این شرکت اختصاص داده شود، هزینه کرد داشته است.
وی تصریح کرد: پیمانکاران از ما مطالبات دارند و وضعیت شرکت از لحاظ مالی بسیار بحرانی است و در کنار افزایش دما و کاهش سطح آب‌های زیر زمینی با مشکلات تاسیسات و بدهکاری برق مواجه هستیم.
نقدی در پایان تاکید کرد: برای مشترکین پرمصرف روستاها که از آب شرب برای آبیاری باغچه‌ها استفاده می‌کنند جریمه‌های سنگین در نظر گرفته می‌شود.

بهره‌مندی از مجوز ۵۰ میلیون متر مکعبی سد طالقان چاره ساز است
علی موسوی فرماندار قزوین در دومین جلسه شورای اداری شهرستان قزوین الویت تخصیص اعتبارات را همانند سال‌های گذشته پروژه‌های آب شرب و کشاورزی شهرستان را عنوان کرد.
موسوی تاکید کرد: بهترین راه برای تامین آب مطمئن و سالم شهر ۴۵۰ هزار نفری قزوین به اضافه ۱۰۰هزار نفر دانشجو و ۴۰ هزار افاغنه مجاز و غیرمجاز و کوریدور بودن قزوین برای استان و کشور، مجوز ۵۰ میلیون متر مکعبی است که برای استفاده قزوین از سد طالقان داده شده است که باید به طور جدی پیگیری شود.

آب مایه حیات
با توجه به اینکه کمبود آب در ایران یکی از عوامل محدودکننده اصلی در توسعه طی دهه‌های آینده به شمار خواهد رفت، حل این بحران مشارکت همگانی مردم و مسئولین را می‌طلبد.
حال آنکه مردم و مسئولین هر کدام سهمی از این مشارکت را بر عهده دارند که شایسته است برای تضمین زندگی توام با آسایش و مطمئن برای نسل آینده کوشید و از طرفی منابع خدادادی کشور را با سهل انگاری‌ و کم توجهی بر باد ندهیم.
و این جمله معروف « آب مایه حیات » را به فراموشی نسپاریم.
انتهای پیام/2002

منبع: شاخص نیوز