محصولات غذایی مشکوک شرکت صهیونیستی در ایران/ هدف; تولید مولد صفات رذیله خوک

به‌طورکلی در دنیا نظرات متفاوتی درباره عوارض مصرف محصولات دست‌کاری ژنتیکی شده وجود دارد؛ البته مطالعات در این زمینه بسیار کم است به این دلیل که شرکت‌های بزرگ آمریکایی و کانادایی که تولیدکننده این‌گونه محصولات غذایی هستند، سودهای هنگفتی را دریافت می‌کنند و این شرکت‌ها تمامی تحقیقات در زمینه این محصولات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.
ظریف سال 78 که سمت معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه را عهده دار بود و در نشست‌های متوالی مربوط به پروتکل ایمنی-زیستی (کارتاهنا) حضورداشت؛ نامه ای را در این خصوص به رییس جمهور وقت نوشت و از مخاطراتی همچون احتمال استفاده از این محصولات به‌ عنوان یک سلاح برای عقیم‌سازی نسلی از ژن یک کشور و تولید ژن‌های مولد اخلاق پست نظیر درنده خویی کوسه‌ها و یا صفات رذیله خوک‌ها از طریق پیوند ژنتیک بر محصولات کشاورزی و به طورکلی تغییر حالات روحی و روانی افراد را متذکر شد.
این در حالی ست که بعضی از محققان از وجود این نوع محصولات درکشورمان خصوصا روغن هایی که مواد اولیه آن در "شرکت مونسانتو" تولید شده است خبر می دهند در این رابطه با دکتر محمود تولایی یکی از دانشمندان و رییس انجمن ژنتیک کشور گفتگو کردیم که وی نیز در حالی از خطرات محصولات تراریخته وارداتی می گوید که تولید محصولات تراریخته در کشور خودمان را منطقی تر می داند.
وی با بیان این که بیش از 200 دانشمند علم ژنتیک ما در پژوهشکده ها توانسته اند محصولات تراریخته بومی تولید نمایند تا  بتوانند گامی موثر در تامین و امنیت مواد غذایی را رقم بزنند، افزود: درک اهمیت  تولید محصولات تراریخته، ایران را به تولید‌کننده برتر غذای منطقه تبدیل می کند و قدرت فراملی کشور را افزایش می دهد. وقتی مرکز تامین امنیت پایدار منطقه به واسطه قدرت نظامی پیشرفته‌اش، مجهز به امکانات تولید و تامین غذای کل منطقه از شمال آفریقا تا غرب و جنوب آسیا شود، تا چه اندازه بر ثبات و قدرت و ثروت کشورمان افزوده خواهد شد؟ به نظر می‌رسد همین موضوعات است که در تحریک جامعه ایرانی بر ضد عملیاتی شدن پیشرفت‌های بیوتکنولوژی کشورمان در حوزه تولید غذا، موثر واقع شده است و هدف در درجه اول نقض خودکفایی و وابسته باقی ماندن بازار 80 میلیونی غذای ایرانیان به واردات از خارج کشور و سپس خفه کردن هدف گذاری مهم تبدیل ایران به «قطب امنیت غذایی منطقه» است.
در پایان باید گفت هنوز اهمیت کشاورزی در کشور ما ناشناخته مانده است و سال هاست که صنعت کشاورزی ما از علمی نبودن رنج می برد و به راحتی با یک مقایسه ساده بین میزان تولید کشاورز نمونه با دیگر کشاورزان به این موضوع پی می بریم که به عنوان مثال باغدار نمونه کشور در سال 93 در حالی بیش از 195 تن سیب در هر هکتار تولید کرده است که کشاورزان دیگر بیشتر از 23 تن در هر هکتار نتوانستد تولید کنند. علمی کردن کشاورزی به تنهایی می تواند تحول بزرگی را راستای اقتصاد مقاومتی و امنتیت غذا در کشور ایجاد نماید و با استفاده از ظرفیت دانشمندان علم ژنتیک به بررسی بیشتر محصولات تراریخته پرداخته تا بتوانیم از این علم نوین بهره مند شویم. 


انتهای پیام/1404