توهین به شعور مخاطب با تبلیغات ناشیانه/ سنگ تمام سریال ماه رمضان تلویزیون برای برنج وارداتی

این فیلمها بیشتر به موضوعاتی مربوط بود که با ماه رمضان و اتفاقات روز مره زندگی سنخیت داشت؛اما در سال جاری شاهد کم کاری صدا وسیما در این امر بودیم به طوری که نه تنها تولید فیلم های فاخر بیشتر نشده که حتی کم هم شده است.

مسئله مهم و موضوع اصلی این است که صدا و سیما همان تعداد اندک تولیدی هم که دارد را به اندازه کافی بر آن نظارت نداشته و ندارد.

تبلیغات ناشیانه در سازمان صدا و سیما

امسال شاهد آن هستیم که در شبکه دو سیما  فیلمی پخش می شود که به طرز ناشیانه ای تبلیغات انجام می دهد و در آن مسئله اجتماعی و داستان اصلی فیلم در حاشیه قرار گرفته و تبلیغات فاحش که به شعور بیننده توهین می کند در متن قضیه قرار دارد.

هسنند فیلم های فاخری که به نحو احسن در آن به موضوع تبلیغات به صورت زیرکانه و تخصصی عمل شده است؛ به طور مثال در فیلم هشدار برای کبری 11 شرکت بنز و  بی ام دبلیو محصولات خود را در آن به معرض دید مشریان قرار می دهند؛ در این فیلم نه به صورت مسقیم بلکه کاملا غیر مسقیم محصولات این دو شرکت تبلیغ می شوند،به نحوی که داستان اصلی فیلم درگیر تبلیغات نیست و مخاطب بیشتر ذهن خود را معطوف داستان می کند.

سکوت مسئولین برای چه کسانی سود دارد؟

جالب و بدتر از همه این است که فیلم برادر سعی در القای مبارزه با واردات غیر مجاز و قاچاق برنج های خارجی است در حالیکه قبل از شورع فیلم و همچنین در بطن فیلم برنجی تبلیغ می شود که اصالتا خارجی و وارداتی است؛ حالا معلوم نیست که چرا و به چه دلیل سیاست صدا وسیما اینقدر تغییر جهت دارد و مدیران ارشد این سازمان در مقابل این فیلم سکوت کرده اند.

سوال اصلی اینجاست که چرا باید تبلیغات به شرکتی تعلق بگیرد که خودش برنج وارداتی تبلیغ می کند در حالیکه موضوع اصلی فیلم مبارزه با قاچاق و واردات بی رویه است؛ مخاطب در موقع خلوتی خیابان ها باید فیلمی نگاه کند که تولید کنندگان آن نه به خاطر افزایش معلومات و سطح نگرش اجتماعی مخاطب بلکه فقط به صرف افزایش فروش یک محصول وارداتی در تکاپو هستند.

صدا و سیما نه تنهای اجازه عرض اندام در فیلم را به این شرکت داده بلکه تایم تبلیغات طلایی نیز قبل از فیلم به این شرکت تعلق پیدا کرده است و هرچه تمام تر در کوس رسوایی می کوبد که مردم را ترغیب به خرید برنج های وارداتی کند در حالیکه برنج کاران و مصرف کنند گان هر دو از برنج های وارداتی لطمه دیده اند.

چرا باید فیلمی تولید شود که به تولید داخل ضربه بزند و فقط به صرف تبلیغات موضوع اصلی فیلم فراموش شود؟چه کسانی از این فیلم بهره می برند؟چرا باید صدا و سیما به خاطر فروش بیشتر محصولات یک شرکت به شعور مخاطب خود توهین کند؟ واقعیت این نوع فیلم ها چیست؟همه اینها ابهاماتی است که در فیلم برادر اتفاق افتاده است و ذهن مخاطب را بیشتر درگیر کرده است.

در همین رابطه حسین پاکدهی استاد ارتباطات و جامعه شناس اظهار داشت: سازمان صدا و سیما نه به خاطر نبود بودجه و تامین هزینه بلکه به خاطر نبود نظارت کافی و بی مسئولیتی در امر مدیریت است که با این مشکل مواجه است؛ اینکه رسانه ملی فیلمی با مضمون مبارزه با قاچاق تولید کند در حالی که در خود این فیلم از کالای وارداتی غیر استاندارد حمایت می شود یک نوع فریب کاری است؛ باید به داد این مردم شریف رسید که حداقل سلامت جسمانی آنها به خطر نیافتد چرا که با تبلیغ های عجیب و غریب غیر از اینکه به تولید ملی ضربه وارد می شود به سلامت جامعه نیز ضربه وارد می کند.

وی افزود: در سال های اخیر این نوع اتفاق ها خسارت سنگینی به سازمان صدا و سیما وارد کرده است؛ نگه داشتن آنتن های مختلف در صدا و سیما و مدیریت شبکه های مختلف برای مدیران هزینه های گزافی داشته است، از این رو سازمان نیز برای نگه داری و تامین هزینه ها دست به چنین کار هایی می زند؛ وقتی دقت کافی در نظارت نباشد نقض قوانین پذیرش و پخش آگهی های بازرگانی صورت می پذیرد که حتی با قوانین خود سازمان نیز در تناقض است.

صدا وسیما مخاطبان خود را به صاحبان آگهی می فروشد

این کارشناس ارتباطات در ادامه افزود: سازمان با مشکل تامین هزینه مواجه است و برای به دست آوردن این هزینه دست به هر عملی زده و می زند؛ سازمان مخاطبان خود را برخلاف اهداف و رسالتی که دارد به صاحبان آگهی می فروشد که در اثر همین موضوع هم افت مخاطب اتفاق می افتد و هم در نهایت مخاطب نسبت به سازمان صدا و سما بی اعتماد می شود.

وی گفت: در اغلب کشورهای توسعه یافته در رسانه ها باید برنامه قابل شناخت و کاملا متمایز از تبلیغات باشد ولی متاسفانه در اینجا ما چنین چیزی را مشاهده نمی کنیم؛ در یک شبکه خارجی در تولید یک فیلم و یا برنامه که در ان تبلیغ صورت می گیرد به هیچ عنوان به صورت مسقیم تبلیغات انجام نمی شود و کاملا حقوق مخاطبان به اشکال مختلف مد نظر است.در کشور ما مخاطب ما کاملا بی پناه است و سطح سواد رسانه ای آن نادیده گرفته می شود در حالیکه مردم ما در امر رسانه دارای فهم و شعور بالایی هستند که باید به آن احترام گذاشته شود.

پاکدهی در بخش پایانی گفت: رسانه ما به جای اینکه یک رسانه ملی باشد بیشتر به یک رسانه شرکتی تبدیل شده است و مثل تمام شرکت های خصوصی و تجاری فقط به منافع خود فکر می کند که با اهداف و سیاست های خود سازمان نیز انطباق ندارد؛ اتفاقی که می افتد این است که مخاطبان رفته رفته از رسانه ملی فاصله می گیرند چرا که کسی پاسخگوی این سوال نیست که چرا و تا به کی با سلامت مخاطبان می خواهد بازی شود؟چرا با محصولاتی که برای سلامتی مردم مضر هستند مبارزه نمی شود؟چرا باید محصولاتی که برای مخاطب مضر هستند تبلیغ شود؟چرا برای منافع شخصی فیلم هایی تولید می شود که به شعور مخاطب توهین می کند؟باید گفت این نوع برنج ها که بعضا به نام برنج دانه بلند از آن یاد می شود اصلا تولید و کشت زمینی نمی شود بلکه به صورت کاملا صنعتی و گاها مسموم به طریق برنج ماکارانی است که تولید می شود.

این در حالی است که آیت الله عاملی نماینده ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی نیز گفت: ما باید از تمامی استعداد های کشور استفاده کنیم و در های بازار باید به روی تولید کنندگان خودمان باز باشد نه اینکه برای خارجی ها رونق ایجاد کنیم.

وی همچنین اظهار داشت: برنج محصولی است که در داخل کشور ظرفیت تولید آن است و نباید از خارج از کشور وارد شود؛ این اتفاق به کشاورزان ما ضربه وارد می کند مخصوصا اگر بی مورد و بی موقع باشد.

وی در پایان گفت: تبلیغات صدا و سیما درباره محصولی که تولید داخل نیست اشتباه است و همه باید روی تولیدات داخلی تعصب داشته باشیم.

به نظر می رسد تبلیغات اینچنینی تداعی کننده تبلیغات خنده بازاری است که در آن لبنیات خسرو را تبلیغ می‌کردند و چپ و راست لبنیات خسرو در آن مشاهده می شد حالا در این فیلم هم شرکت محسن حتی به مراسم ختم حاج کاظم پهلوان نیز رحم نمی کند و تبلیغات خود را در آنجا به حد اعلا می رساند.

انتهای پیام/1404