دیدن این نمایش از دستتان نرود

نوشته های داخلی چنگی به دل نمی زند و اقتباس ها و برداشت ها از نمایشنامه های خارجی، راضی کننده نیستند. اما در همین حال و احوال، گاهی تک چراغ هایی روشن می شوند و دل مخاطب پایه کار تئاتر را به آمدن آن روزهای خوب، امیدوار می کنند.

«من خیال تو نیستم» یکی از همین چراغ هاست. چراغی که اگر چه از دور کم سوست ولی وقتی به دیدنش بنشینی، نور و گرمایش به اندازه کافی، زندگی را در رگ هایت جاری می کند.

حمید شریف زاده در این اثر، نگاه واقعگرایانه ای به دفاع مقدس دارد و از دیالوگ های شعاری و حال به هم زن، دوری کرده است. او از حرفهای خاص در نمایشش نترسیده و هر چه دل تنگش خواسته زده است. همچنین در انتخاب بازیگرانش به خوبی عمل کرده و همچنین توانسته به خوبی از آن ها برای انتقال پیامش استفاده کند، اما در این میان، بازی «مهدی فریضه» مثل اسمش، خاص و دوست داشتنی است. کیمیا ملایی نیز با سن و سال کمش به خوبی از عهده نقشش برآمده است.
«من خیال تو نیستم» دو آدم متفاوت را در بستر جنگ در مقابل هم قرار می دهد و به خوبی می تواند بدون استفاده ویژه ای از صحنه، موسیقی، نور و ... تمام معنای مدنظرش را در قالب دیالوگ ها و بازی بازیگرانش به تماشاگر منتقل کند.

«من خیال تو نیستم» بی حمایت خاص از نهادهای فرهنگی، روی پای خود ایستاد و اگر چه سالنش پر نشد و تبلیغاتش، نصفه و نیمه بود، اما اثر ماندگاری است که بیننده اش را راضی از درب سالن، بدرقه می کند.

«من خیال تو نیستم» دیدنی و فهمیدنی است. ابتدا و بسیار عمیق، از بیننده اش خنده می گیرد و در انتها، او را با چشم هایی نمناک از اشک شوق و عشق، به خانه اش می فرستد.

«من خیال تو نیستم» آنقدر روان است که به راحتی نمی شود درباره اش نوشت.

«من خیال تو نیستم» را باید دید و لمس کرد. اثر دلنشینی که شما را با دو قهرمان جنگ؛ یک شهید و یک جانباز همراه می کند و تصویری واقعی از همسران و عشق های این دو در مقابلتان قرار می دهد.

فرصت برای دین «من خیال تو نیستم» زیاد نیست. دیدن آن از دستتان نرود...

پی نوشت: نمایش «من خیال تو نیستم» در سالن استاد ناظرزاده کرمانی بهنشانی خیابان طالقانی، خیابان شهید موسوی شمالی، ضلع جنوبی باغ هنر، جنب خانه هنرمندان، تماشاخانه ایران‌شهر  تا تاریخ پنجشنبه ۳ تير  ۱۳۹۵از ساعت  ۱۹:۱۵ روی صحنه است.