به گزارش سرویس اجتماعی
صبح قزوین ، مهدیه میرناصری، رئیس هیات مدیره انجمن حامی محیط زیست شهرتاش و عضو شبکه محیط زیست استان قزوین گفت: انتظارمان از تشکلهای حامی محیط زیست و مردم شهرمان این است که در کنار ما قرار بگیرند و برای رفع آلودگیهای زیست محیطی آگاهی بخشی کرده و به نوعی سپربلا شوند.
وی گفت: متاسفانه آنچه در مقابل محیط زیست ایستاده قدرت بزرگی به نام صنعت است، آن هم صنعتی که فقط به دنبال رشد و پیشرفت اقتصادی است.
میرناصری افزود: صنعت ما فقط به دنبال رشد است نه توسعه، رشد مانند یک موجود ناقصالخلقه است که دستش بیش از اندازه رشد کرده؛ در صورتی که توسعه همه جا با هم جلو میرود. در صنایع ما پیوستهای محیط زیستی که خود جزئی از پیشرفت است، رعایت نمیشود.
وی گفت: علیرغم اینکه باید همه شهرهای کشور طبق طرح جامع، برنامه آیندهنگری داشته باشند، شهر قزوین جزو شهرهایی است که طرح جامع را از سال ۷۹ منقضی کرده است، همان سال کمیتهای به نام کمیته بازنگری طرح جامعه ایجاد شد تا طرح بازنگری شود اما بعد از ۱۶ سال این کمیته تحت قالب یک مشاور باقی مانده و طرح همچنان حال بازنگری است.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه شهر قزوین ۱۶ سال است بدون برنامه ریزی و بدون آیندهنگری پیش میرود، گفت: مسئولین کارهای مقطعی و موضعی میکنند و به فعالان محیط زیست هم دیگر امیدی نیست، نباید خیلی ژست حامی محیط زیست گرفت زیرا همه ما در این وضعیت ایجاد شده دخیل و شریک هستیم، متاسفانه شرکای بزرگ این فاجعه خود را کنار کشیدهاند.
وی تصریح کرد: شرکتهای زیادی در حال فعالیت هستند و خاک و منابع آبی اینجا را میمکنند و چاههای غیر مجاز حفر میکنند؛ اما چون به منابع قدرت وصل هستند نمیتوان در مقابل آنها کاری کرد. مقاومت ما هم تا به امروز نتیجهای نداشته است.
مدیران شهری قزوین به دنبال رشد موضعی هستند
میرناصری گفت: همین ساخت پلها در سطح شهر و بریده شدن درختان و حتی تخریب باغستانها که صدای هیچ کس در نیامد، زمانی هم که کسی اعتراض میکند، میگویند شما مخالف توسعه هستید، در صورتی که توسعه همه جانبه است در صورتی که مدیران شهری برای سودرسانی به خود به دنبال رشد موضعی هستند.
رئیس هیات مدیره انجمن حامی محیط زیست شهرتاش افزود: چون غیردولتیها وارد این فضا نمیشوند همیشه محکوماند، کار از حرف گذشته است، مسئولین خیلی راحت حرف از ریزگردها میزنند و میگویند مرکز آن بوئین زهرا است، اما برای کاشت «گزوتاق» که بتواند با ریشهاش به نگهداری خاک آن منطقه کمک کند، قدمی برنمیدارند.
وی گفت: شهر قزوین به زودی شهری فاقد کیفیت خواهد شد و فقط گروههای فرودست اجتماعی در آن باقی میمانند، زیرا فرادستان همه به سمت ویلاهایشان در نقاط خوش آب و هوا در شمال و الموت میروند و فرودستان میمانند و یک شهر پر از مسئله؛
میرناصری ادامه داد: همه عزیزانی که در کارگروههای مختلف هستند مسئله بحران آب و حق آب قزوین ما را از سد طالقان میدانند، بحث برداشت غیرمجاز از معادن و مسئله راه الموت را همه میدانند.
وی افزود: اداره آب منطقهای با نصب کنتور سعی در این شرایط داشت اما همچنان چاههای غیرمجاز وجود دارد، آگاهی بخشی تنها اقدام فعالان محیط زیست است.
مسئولین خود مسئول آلودگیهای قزوین هستند
عضو شبکه محیط زیست استان قزوین گفت: درباره آلایندگی شرکت سیمان آبیک باید به این نکته اشاره کنم که همه فیلترها اکس پایر شده و از بین رفت و آلودگی ناشی از آن برای استان باقی مانده در حالیکه بیشترین سهمیه سیمان آن برای استان البرز است.
میرناصری گفت: نیروگاه شهید رجایی قزوین هم یک مسئله فرامنطقهای و حتی ملی شده است و با اینکه مدیرکل نیروگاه و حتی خانم ابتکار رئیس سازمان محیط زیست کشور دستور دادند که نیروگاه باید گازسوز شود؛ اما با پیگیریها و مستندسازی ما کسی تا به این لحظه ترتیب اثر نداده است و نیروگاه در فصل زمستان که با مشکل کمبود گاز مواجه شد همچنان از سوخت «مازوت» استفاده کرد که خطرات بسیار بزرگی برای سلامت شهروندان دارد.
وی در پایان با انتقاد از عملکرد مسئولین در حوزه محیط زیست گفت: کسانی که خودشان مسئول این آلودگی هستند، خود را به نشنیدن زدهاند و کسی را که خودش را به خواب زده است، نمیتوان بیدار کرد.
انتهای پیام/2002
منبع:
شهر مینو
دیدگاه ها