به گزارش سرویس فرهنگ و هنر
صبح قزوین ، پايگاه اطلاع رساني دفتر حضرت آيت الله بهجت، مطالبی از ايشان درباره ماه رمضان و روزه داري منتشر کرده است که از نظر ميگذرد:
در حديث قدسى آمده است:« أَلصَّوْمُ لى وَ أَنَا أَجْزى بِهِ." روزه براى من است، و من خود پاداش آن را مىدهم."
يعنى خداوند متعال ثواب آن را بدون واسطه مىدهد، علاوه بر ثوابهايى كه در كتاب و سنّت ذكر شده است:
«فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّآ أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ» پس هيچ كس نمىداند كه چه چشم روشنىهايى براى آنان مخفى شده است يعنى قابل وصف و توصيف نيست.
در روايت است كه:
"لِلصّائِمِ فَرْحَتانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطارِهِ، وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ رَبِّهِ."
روزه دار دو خوشحالى دارد: «يكى هنگام افطار، و ديگرى هنگام ديدار پروردگار.» البتّه اين در صورتى است كه در فطور و سحرى، نخوردن در روز را تدارك نكند.
دوازده روز از رمضان گذشته بود، روزه دارى در مسجد كوفه مىگفت: تا به حال گرسنه نشدهام، صوم هم براى او جوع آور نيست! با اينكه بعضى طالب چلومرغ و غذاهاى لذيذند.
درباره مقدار خوردن در روايات آمده است: «وقتى كه گرسنه شدى، بخور.» اگر انسان گرسنه باشد، نان خالى هم براى او لذيذ است، لذّت طعام را صائمين مىدانند.
همچنين درباره استهلال در ماه مبارک رمضان در روايت آمده است كه وقتى سيّد الشّهدا ـ عليهالسّلام ـ را شهيد نمودند، خداوند متعال به مَلَكى دستور داد كه ندا در دهد:
"أَيَّتُهَا الْأُمَّةُ الظّالِمَةُ الْقاتِلَةُ عِتْرَةَ نَبِيِّها،لا وَفَّقَكُمُ اللّهُ تَعالى لِفِطْرٍ وَ لا أَضْحى.
اى امّت ستمكارى كه نواده پيامبرتان را كشتيد، هرگز خداوند متعال شما را به عيد فطر و قربان موفّق نگرداند!
گويا اين دعا بايد مصداق داشته باشد، لذا اگر چه در رؤيت هلال ماه مبارك رمضان راه احتياط براى شيعه وجود دارد كه تا ثابت نشده روزه میگيرند، ولى با احتياط، فطر و اضحى درست نمیشود.
در واقع اين روايت مىخواهد بگويد كه امام ـ عليه السّلام ـ را نخواستيد، فطر و اَضْحى را میخواهيد چه كار؟! ناقهاى براى شما فرستاديم، خودتان نخواستيد و پى كرديد!
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها