رابطه معکوس سن افراد و استفاده از لوازم آرایش در زنان ایرانی

صبح قزوین؛

وارد دستشویی که شدم، یک لحظه شوکه شدم، احساس کردم وارد یک سالن آرایش شده ام.

هرکسی یک وسیله ی آرایشی دستش بود و داشت به خودش می رسید.

آن ساعت از روز، بخاطر نبودن مسئولین حراست دانشگاه ، دستشویی تبدیل به آرایشگاه می شد.

متاسفانه چند سالی است که معقوله ی آرایش در کشور ما درحال تبدیل به یک فرهنگ عمومی است، فرهنگی که نه تنها خواستگاهی در فرهنگ اسلامی ندارد بلکه حتی با فرهنگ ایرانی ما هم در تضاد است.

این موضوع حتی درکشورهای غربی دارای ضوابط و شرایط ویژه ای است اما در ایران صرفا فرهنگ مصرف منتقل شده است، نه فرهنگ چگونگی مصرف.

طبق اعلام سازمان های بهداشتی و درمانی ایران، سن مصرف لوازم آرایشی در ایران به 14 سالگی رسیده است و این در حالی است که سن مصرف این اقلام در کشورهای اروپایی معمولا 40 سالگی به بعد است.

این آمار باید زنگ خطری برای متولیان فرهنگی و خانواده ها باشد که یک فرهنگ وارداتی آن هم به شکل نصفه و نیمه، چگونه توانسته تا قشر نوجوان ما پیش برود و آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.

نکته ی قابل تأمل در این موضوع این است که تقریبا همه ی اقشار جامعه از سطح غنی تا ضعیف دچار این غلط فرهنگی شده اند به گونه ای که در سطح ضعیف شاهد استفاده از لوازم آرایشی ارزان قیمت و تقلبی با خطرات فراوان برای سلامتی هستیم و در سطح افراد غنی تر نیز به شکلی دیگر با مصرف لوازم آرایشی با قیمت های سرسام آور مواجه می شویم.

اما آیا رسالت زن مسلمان ایرانی با استفاده از لوازم آرایشی و جراحی های زیبایی به تحقق می پیوندد؟؟!!

آیا اعتماد به نفس زنان و دختران جامعه ما کاهش نیافته است و برای جبران این کمبود اعتماد به نفس، راه اشتباه تری را انتخاب نکرده اند؟

کدام نقطه  ضعف در تربیت به اصطلاح مذهبی ما وجود دارد که با حمله ی نرم دشمن، حائز کسب رتبه دوم مصرف لوازم آرایشی در خاورمیانه شده ایم؟؟

تمام این ها در شرایطی است که دین مبین اسلام به عنوان کامل ترین دین الهی به کرات درباره ی جایگاه والای زن سخن گفته است وخداوند در آیه 33 سوره اسراء، آرایش در برابر نامحرمان را جزو رفتار جاهلانه زنان پیش از اسلام دانسته است.

آیا ما دچار جاهلیتی با رنگ و بوی مدرنیزه نشده ایم؟

ریشه یابی این موضوع شاید به این نقطه برسد که به دلیل کم کاری های صورت گرفته در چندین سال اخیر، جایگاه واقعی زنان به آنان شناسانده نشده و همین غفلت موجب گردیده تا زنان از جایگاه والای خود نزول کنند و خانواده ها نیز آن چنان که شایسته است برای زنان و دختران خود احترام قائل نشوند.

این عدم احترام به اضافه ی تبلیغات فریبنده ی دشمن درباره زندگی غربی، موجب شده است که اعتماد به نفس زنان رو به زوال رود.

جالب این است که حتی نظریه پردازان غربی حوزه زنان، استفاده از لوازم آرایش را نوعی تنزل شأن زنان به حساب می آورند.

هنگامی که دغدغه ی اصلی زنان استفاده از لوازم آرایشی باشد، آیا می توان انتظار تربیت نسلی هوشمند برای تحقق اهداف جامعه اسلامی را داشت؟

مقام معظم رهبری بارها درباره جایگاه متعالی زنان در جامعه سخن گفته اند و تاکید کرده اند: «زن ها مواظب باشند این راه مبارک انقلاب را گم نکنند، امروز سرگرم شدن به زر و زیور برای زن مسلمان ایرانی انقلابی عیب است، بی اعتنایی به مدهای دام گونه ی ساخته و پرداخته ی دشمنان برای زن ارزش است».

استفاده از لوازم آرایشی به قدری در جامعه جا افتاده است که متاسفانه گاها شاهد مبتلا شدن زنان محجبه و به این بی فرهنگی هستیم، زنانی که با چادر آرایش های غلیظ و نامناسب دارند.

این موضوع نیز یک فرهنگ وارداتی است که از کشورهای عربی و ترکیه به ایران نفوذ کرده است.

حال باید به این نکته بپردازیم که چگونه باید در مقابل چنین هجمه ی سنگینی ایستادگی کنیم؟

آیا باید به اندک تحرکات مسئولین فرهنگی بسنده کرد؟

مهم ترین اقدام در این عرصه باید از طرف خانواده ها صورت بگیرد.

پدران و مادران باید با تبیین سبک زندگی اسلامی، دختران و زنانی پرغرور، توانمند و با اعتماد به نفس بالا تربیت کنند و به فرزندان خود القا کنند که زنان ذاتا زیبا، عفیف و قابل احترامند و هر آنچه که بر این ویژگی های ذاتی خدشه ای وارد کند، یک خطر جدی است.

در ادامه باید متولیان فرهنگی با توجه صحیح و بیشتر نسبت به جایگاه زنان اقدام به اجرای ریزعمل های فرهنگی مانند برگزاری همایش ها، نمایشگاه ها،ارائه مقالات و کتب مربوط به این موضوع کنند.

امید است زنان این سرزمین آن گونه ی که شایسته ی آنان است آینده ی خود را رقم بزنند.

انتهای پیام/