تأملی بر موضع دیرهنگام آقای روحانی

رئیس جمهور در جلسه هیات دولت گفت: «توقیف دارایی ایران در آمریکا دزدی آشکار و رسوایی بزرگ حقوقی است. آمریکایی ها بدانند حقوق ملت ایران قابل تعرض و چپاولگری نیست.»

نگاه اول:

توقیف دارایی 2 میلیارد دلاری ایران از سوی آمریکا و تحقیر عزت ملی، به شدت مورد انتقاد افکارعمومی قرار گرفت. از همین رو اتخاذ دیرهنگام موضع از جانب آقای روحانی نه در ضدیت با آمریکا، بلکه منفعلانه و در راستای مهار پرسشگری جامعه از انفعال و عدم صداقت پیرامون برجام و هیچ ارزیابی می گردد. 

نگاه دوم:

اما در نگاه دوم به نظر می رسد این مواضع بیشتر فرار به جلو است تا از یک سو ادراک و برداشت جامعه پیرامون ناکارآمدی دیپلماسی قاجاری برجام مدیریت گردد و از سوی دیگر از آوار شدن  برجام خسارت محض بر سر حلقه نیویورکی ها جلوگیری شود.

نتیجه:

با این تفاسیر، اکنون با موضع آقای روحانی، سؤالات زیر به ذهن متبادر می گردد

1 چرا آقای روحانی به این آمریکای اعتماد کرده و در قبال اجرای تعهدات ایران در برجام، هیچ گونه ضمانتی از آنان دریافت نکرده اند؟!!

2 آیا این خدعه گری و بدعهدی آمریکا از قبل قابل پیش بینی نبود-که البته بود-چرا آقای روحانی و دستگاه دیپلماسی ایشان برای این موضوع چاره اندیشی نکرده بودند؟!!

3 از همه مهمتر چرا تا پیش از این آمریکا بزک می شد و رابطه با ایالات متحده تجویز می گردید اما حالا همان آمریکا به یکباره دزد شد؟!!

و بالاخره اینکه با این آمریکای چپاولگر و دزد، چگونه برجام به فرجام خواهد رسید؟!!

انتهای پیام/1404