عملکرد امام هادی در زمینه سازی غیبت امام زمان بسیار ارزشمند بود

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین ، امام هادی(ع) در 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری در اطراف مدینه در محلی به نام صریا به دنیا آمدند پدرشان حضرت جواد(ع) و نام مادر بزرگوارشان سمانه نام داشت.
ایشان در روایات به ابوالحسن ثالث معروف می‌باشند امام بعد از شهادت پدرشان در سال 220 هجری قمری و در سن 8 سالگی به مسند امامت نشستند و این دوران 33 سال طول کشید.
حجت الاسلام رضا کاظم لو، مدیر حوزه علمیه خواهران قزوین در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر صبح قزوین ، درباره زندگی سیاسی – اجتماعی امام هادی(ع) اظهار کرد: بیشترین دوران زندگی امام در زمان متوکل عباسی بود و در این دوران ظلم‌های فراوانی به امام صورت گرفت.
وی در ادامه افزود: در دوران متوکل هیبت و عظمت عباسیان زیر سوال رفت و خوشگذرانی درباریان متوکل زمینه شکسته شدن اقتدار این پادشاه عباسی را فراهم کرد.
این کارشناس دینی ادامه داد: ظلم گسترده و خودکامگی جزء ویژگی‌های حکومت متوکل است و در این دوران شاهد گسترش نهضت‌های علوی بودیم و تلاش حکومت عباسی سرکوب شیعیان علوی با محوریت امامت امام هادی(ع) صورت می‌گرفت.
وی ابراز کرد: دستگاه خلافت عباسی در زمان امام هادی(ع) ضعیف شده بود و علویان با قدرت خود به قیام می‌پرداختند؛ اما اسمی از امام نمی‌بردند زیرا ایشان تحت نظر نظامیان عباسی قرار داشت و با برده شدن اسمی از ایشان جانشان به خطر می‌افتاد.
کاظم لو با بیان اینکه متوکل فردی بسیار کینه جو و اهل سیاست بود، اذعان کرد: متوکل برای زیر نظر داشتن و محدود کردن امام تصمیم به تبعید ایشان از مدینه گرفت؛ زیرا اکثر مردم مدینه پشتیبان امام بودند و وی از این مسئله احساس خطر می‌کرد.

امام در سامرا از آزار و اذیت متوکل در امان نبود

وی بیان کرد: زمانی که فرماندار مدینه نامه‌ای علیه امام هادی(ع) برای متوکل در بغداد نوشت و از اقدامات امام در بین مسلمانان مردم و تشکیل نیروی نظامی سخن به میان آورد نظر متوکل برای تبعید امام به سامرا قوت گرفت.
مدیر حوزه علمیه خواهران قزوین در ادامه افزود: امام با مطلع شدن از این نامه به متوکل اعتراض و حرف‌های فرماندار مدینه را تکذیب می‌کند.
وی ادامه داد: متوکل که فردی سیاستمدار بود از یک سو برای جلب نظر امام فرماندار مدینه را برکنار کرد و از سوی دیگر فردی را مامور به دستگیری و انتقال به سامرا می‌کند.
استاد حوزه علمیه قزوین یادآور شد: امام در سامرا از آزار و اذیت متوکل در امان نبود و ایشان را متهم به ارتباط با ایرانی‌های مسلمان می‌کردند و به تفتیش خانه امام می‌پرداختند.
وی در پایان عنوان کرد: برای زمینه سازی غیبت حضرت حجت(عج) از زمان امام صادق(ع) یک جنبش علمی و فکری شروع شده بود و امام هادی(ع) نیز با فرستادن مبلغ یا نمایندگان خود به شهرهای مختلف، در این خصوص اقدام جدی می‌کردند.
انتهای پیام/2002