امریکا و اسراییل بهار سال آینده بر سر ایران با هم درگیر می شوند

وی درباره پیام نتانیاهو به اوباما تاکید کرد: «پيامي كه به اوباما فرستاده شده البته كمي پيچيده بود: من در مورد ايران به تو اعتماد دارم و بخشي از اين اعتماد به آن دليل است كه چاره ديگري نيست خوشحالم كه در مورد اعمال تحريم ها بااراده بوده ايد و بدبيني شما در مورد نيات ايران را مي ستايم : اما نمي توانم تا ابد صبر كنم».

گلدبرگ درباره استراتژی دولت امریکا درباره تحریم ها نوشت: «به نظر مي رسد كاخ سفيد براي تشديد تحريم ها اكنون ترديد دارد زيرا احتمال مذاكرات قوت گرفته است اما نمي خواهد پيش از موعد مقرر تحريم ها را بدون امتيازدهي واقعي ايران كاهش دهد».

وی در ادامه به اختلاف درخواست های امریکا و اسراییل از ایران اشاره کرده و نوشته است: «درگيري بين اين دو يقينا پيش مي آيد و احتمالا زمان آن بهار سال آينده است.
مطالبات نتانياهو شامل اين است كه ايران به طور دائم غني سازي اورانيوم خود را تعليق كند، تاسيسات هسته اي را تعطيل و اورانيوم غني شده را به خارج از كشور منتقل سازد.
اينها مطالباتي است كه ايران يقينا با آن موافقت نمي كند و ترديد وجود دارد كه اوباما نيز با مواضع حداكثري نتانياهو موافقت كند».

گلدبرگ درباره تاثیر تحریم ها بر ایران می نویسد: «يكي از دلايلي كه حتي حسن روحاني مهربان و دوست داشتني امروز رييس جمهوري ايران است و نه فردي انكاركننده هولوكاست و سرسخت مانند محمود احمدي نژاد، اين كشور اين است كه رهبر عالي ايران و ديگر شخصيت هاي برجسته به اين نكته پي برده اند كه رويكرد احمدي نژاد براي حل پرونده هسته اي ايران مفيد نبوده است».

نویسنده در ادامه تاکید می کند که احتمال اینکه نهایتا ایران و امریکا توافقی بکنند که اسراییل آن را قبول نداشته باشد زیاد است.

وی می نویسد: «ترس بزرگ نتانياهو و بسياري از دشمنان عرب ايران است سوال موجود در ذهن نتانياهو ساده است: آيا ايراني ها آن اندازه هوشمند هستند كه مذاكرات را ادامه داده و طولاني كنند تا درنهايت راهكاري پيشنهاد دهند كه اوباما آن را بپذيرد اما براي اسرائيل خوشايند نباشد.
احتمال اين گزينه زياد است.
اوباما به روشني تمايل دارد اين مساله بدون ورود به جنگ خاتمه يابد.
اگر او تصور مي كند دست يافتن به راهكار توافقي بر اساس مذاكرات باعت مي شود ايران به بمب دست نيابد -حتي اگر توافق به ايران توانايي ازسرگيري برنامه اش را بدهد- او با آن موافقت مي كند اما براي نتانياهو قابل قبول نيست.
 اوباما و نتانياهو كه امروزه ادعا مي كنند اهداف مشتركي دارند احتمالا تا بهار سال آتي مي فهمند كه هدف هايشان متفاوت است.
در آن زمان نتانياهو بايد تصميم بگيرد آيا او با هر ابزار ممكني مانع از دست يافتن ايران به بمب مي شود و خطر عصباني كردن رييس جمهوري آمريكا را به جان مي خرد يا آرام مي نشيند و مي بيند ايران هر روز يك گام به كشور هسته اي نزديك تر مي شود»؟

انتهای پیام/3008