سعدالله زارعی، کارشناس مسائل بین الملل در گفتوگو با خبرنگار سیاسی
صبح قزوین ، در تحلیلی درباره اعدام رهبر برجسته عربستان آیت الله نِمر اظهار کرد: تغییرات صورت گرفته در عربستان زمینه اعدام این شیخ شهید را فراهم کرد؛ در گذشته رفتار ملک عبدالله و پیش از وی ملک فهد در برخورد با شیعیان و مواجه با ایران با کمی عقلانیت همراه بود.
وی در ادامه افزود: اما در دوره پس از ملک عبدالله با حضور حکام جدید این رفتار بر مبنای تصمیم گیریهای احساسی و غیرمنطقی شکل گرفت و ما شاهد اقدامات خارج از عرف از سوی عربستان در دوره پادشاهی مَلک سلمان هستیم.
این کارشناس سیاسی با اشاره به وقوع حادثه مِنا که منجر به جانباختن 7 هزارنفر شد، ابراز کرد: در جنگ یمن بیش از 12 هزار نفر به شهادت رسیدند و اعدام شیخ نِمر و قطع رابطه دیپلماتیک با همسایه خود یعنی ایران اقدامات غیرعقلانی سران این کشور است.
وی گفت: رفتار حاکمان امروز عربستان بدون رعایت چارچوبهای حقوقی و منطقی است.
زارعی بیان کرد: قطع رابطه سیاسی یک کشور با کشور دیگر با این جمع بندی رخ میدهد که کشور قطع کننده امکان استفاده دیپلماتیک از ظرفیتهای طرف مقابل را غیرممکن ارزیابی کرده و امکان استفاده طرف مقابل از ظرفیت دیپلماتیک در کشور خود را ممکن ارزیابی میکند.
وی ادامه داد: کشور قطع کننده روابط سیاسی معتقد است رابطه دیپلماتیک به نفع طرف مقابل و به ضرر کشور خودش است، امروز عملکرد عربستان در این قطع رابطه، اعتراف آنها به توانمندی و کارآمدی ایران اسلامی است.
قطع رابطه عربستان با ایران به نفع کشورمان است
کارشناس مسائل بین الملل عنوان کرد: باید درنظر گرفت قطع رابطه سیاسی با یک بیانیه دو خطی رخ میدهد و به سادگی اجرا میشود؛ اما تداوم این قطع رابطه سیاسی برای کشوری که این رابطه را قطع کرده دارای پیامدهای منفی بسیار زیادی است.
وی تصریح کرد: عربستان برای مدیریت بسیاری از مسائل خارجی خود به رایزنی و توافق با ایران نیازمند است و با وجود روابط دیپلماتیک هزینه این رایزنیهای کاهش مییابد.
استاد دانشگاه تهران اضافه کرد: عدم روابط دیپلماتیک بین 2 کشور زمینه ساز حضور واسطههایی میشود که در این شرایط هزینه دیپلماسی افزایش مییابد و به ضرر کشور قطع کننده و به نفع کشور قطع رابطه شده است.
وی گفت: هم اکنون ایران در این شرایط در موضع مظلومیت قرار گرفته است و در هر مذاکره صورت گرفته کشورمان قادر به تعیین شرط برای عربستان خواهد بود؛ بنابراین در دنیا هیچ کشوری حرف از قطع رابطه سیاسی نمیزند.
انتهای پیام/2002
دیدگاه ها