صبح قزوین _سعیده خدادادبیگی
دولت تدبیر و امید در 4 شاخص کلان اقتصادی از جمله کنترل نرخ تورم، نرخ تولید نقدینگی، کمک به وضعیت تولید و افزایش رشد اقتصادی موفقیت نسبی کسب کرده و توانسته تورم را که مرز 40 درصد را درنوردیده بود به رقم 25 درصد نزدیک کند.
از سویی دیگر ارزش پول ملی تقویت شد و سرمایه از بازار چک، سفته و برات رخت بربست که البته در حال حاضر بازهم بیکاری و تورم به دغدغه اصلی دولت تبدیل شده است.
تولید از بن بست خارج شده و دولت بنا دارد همت خود را جهت اتخاذ سیاستهای خروج از رکود بگمارد تا کشور طی سال جاری به طور کلی از رکود خارج شود و اطلاعاتی که توسط بانک مرکزی اعلام میشود چنین آماری را تایید میکند.
نکته مثبت دیگر رویکرد اقتصادی دولت اینست که امروزه تقریبا رشد اقتصادی از مدار منفی خارج شده و دولت بیشتر روی رونق اقتصاد متمرکز شده است و یعی دارد با سالم سازی فرآیند گردش پول در کشور، سهم پایه پولی را افزایش دهد.
اما در کل یکی از نقدهایی که به طور جد به عملکرد اقتصادی دولت وارد است اینست که در زمینه حل مشکلات اقتصادی هیچ کار جدی صورت نگرفته و تصمیمات در این عرصه به کندی اتخاذ میشود.
همچنین دولت در زمینه اقتصاد منطقهای عمل میکند و قاطعیت لازم برای رویارویی عمیق با مسائل و مشکلات کنونی را ندارد که میتوان به عنوان نمونه به تعلل دولت و دستگاههای ذیربط در جمع آوری اطلاعات و حتی حذف خانوارهای واجد شرایط از لیست یارانه بگیران اشاره کرد.
به نظر میرسد تیم اقتصادی دولت مطالعه مبسوطی در زمینه مسائل و حتی طرحهای اقتصادی ندارد و امور، بسیار ابتدایی و فارغ از هر نوع ایده راهگشایی پیگیری میشود که در نتیجه چیزی از آن بیرون نخواهد آمد.
دولت تا امروز طرح روشنی از ایدهها و تئوریهای اقتصادی خود ارائه نکرده و اهداف خود را مشخصا تبیین نکرده است و در بسیاری موارد تنها به بیان سوژهها و نگرشهای آرمانی که معمولا قابلیت آن را که جامه عمل بپوشند ندارند میپردازد.
علی رغم تلاشهای مکرر رئیس جمهور و تیم همراه وی، تحرک امیدوار کنندهای در زمینه تحول وضع اقتصاد بیمار کنونی دیده نشده و با نگاهی منطقی درخواهیم یافت که بعید است صرفا با سرمایه گذاری خارجی همه مسائل حل و فصل شود.
متاسفانه نگاه تیم سیاسی_اقتصادی دولت بیش از حد به روابط خارجی دوخته شده که بسیاری از این انتظارات پوچ و غیر قابل تحقق است. از طرفی این تیم باید در نظر داشته باشد که زمان تحقق وعدههای انتخاباتی روحانی با شعار تکیه بر توان داخلی همین امروز است و باید به تجربه و قدرت نیروهای خودی نیز اعتماد کرد.
نگرش دولت به بودجه سال 94 بسیار ایدهآل بوده و امکان تحقق حداکثری آن نیز وجود ندارد بنابراین این نوع نگاه زیادی خوش بینانه بوده و پیش بینیها تناسب چندانی با واقعیتهای موجود در جامعه ندارد؛ گویی در زمینه تبلیغ عملکرد اقتصادی دولت زیادهروی صورت گرفته است.
دولت روحانی، ادامه دهنده مسلک اقتصادی دولتهای سازندگی و اصلاحات است لذا تفکر دیکته شده این دول را به ارث برده و سعی در پیاده سازی آنها دارد که این نگاه برای اقتصاد امروز ایرانی که مدت هاست وارد قرن بیست و یکم شده مضر بوده و سرانجام راه از پیش گرفته شده محتوم به شکست است.
انتهای پیام/6001
دیدگاه ها