پست رسمی را دادیم، کرسی تشریفاتی گرفتیم/ ایران همچنان بازنده کرسی‌های بین المللی

به گزارش سرویس ورزشی صبح قزوین ، انتخابات شورای المپیک آسیا درحالی هفته گذشته در شهر عشق‌آباد ترکمنستان برگزار شد که کشورمان تنها نماینده خود را نیز در کمیته اجرایی این شورا از دست داد تا روند از دست رفتن پست‌های بین المللی که در سال‌های اخیر شتاب بیشتری گرفته بود، همچنان تداوم یابد و ایران بازنده اصلی کرسی‌های بین المللی واگذاری آن به کشورهای متمول حاشیه خلیج فارس و بعضا کشورهای بی نام و نشان قاره باشد.

در انتخابات اخیر علیرغم تلاش های انجام شده از سوی کمیته ملی المپیک کشورمان برای کسب کرسی نایب رئیسی غرب آسیا یا آسیای مرکزی (با توجه به خبر درج شده در سایت رسمی شورای المپیک آسیا)، کیومرث هاشمی رئیس کمیته ملی المپیک کشورمان از سوی ریاست شورا به عنوان عضو هیات اجرایی OCA منصوب شد.

از آنجا که کلمه nominate به معنی انتخاب شدن نیست لذا این بدین معنی است که هاشمی با توجه به اختیارات رئیس شورا به این سمت منصوب شده و از طریق انتخابات موفق به کسب این کرسی نشده است. در واقع رئیس کمیته ملی المپیک ایران به عضویت هیات اجرایی منصوب شده ، نه اینکه با شیوه انتخاباتی برای این مسئولیت گزینش شده باشد.

پیش از این بهرام افشارزاده به مدت 25 سال از سال 1991 عضویت هیات اجرایی و ریاست کمیته اطلاعات و آمار شورای المپیک آسیا را در اختیار داشت که به دلیل عدم مدیریت صحیح و توجه به سوابق و تجربیات و جایگاه افرادی که سالیان سال در شورای المپیک آسیا حضور داشته اند امروز شاهد از دست رفتن یکی دیگر از کرسی های ایران در شورای المپیک آسیا هستیم و به جای آن پست انتصابی عضویت هاشمی را به دست آوردیم.

به نظر می رسد در این زمینه مسئولان کمیته ملی المپیک مدیریت و رایزنی مناسبی برای حفظ کرسی هیات اجرایی شورای المپیک آسیا نداشته اند تا این پست کلیدی آسیایی هم برای ایران از دست برود.

روندی که چند سالی است با بی‌تدبیری و سهل انگاری‌های موجود و نبود حمایت های لازم از چهره‌های کارآمد داخلی باعث شده جایگاه های آسیایی ایران در شورای المپیک آسیا و حتی کنفدراسیون های قاره از دست برود که نمونه آن را می توان علاوه بر همین کرسی هیات اجرایی شورای المپیک آسیا به از دست رفتن دبیرکلی کنفدراسیون وزنه برداری آسیا و کمیته اجرایی AFC نام برد.

مسئولان کمیته ملی المپیک که خطر از دست رفتن کرسی عضویت در شورای المپیک آسیا را از مدت هال پیش احساس کرده بودند، در اجلاس عشق آباد پیشنهاد انتقال ایران از منطقه غرب آسیا به آسیای میانه را به طور جدی پیگیری و سرانجام موافقت شورای المپیک آسیا را در اجلاس ترکمنستان بدست آوردند.

کیومرث هاشمی در این باره می گوید: انتقال ایران از غرب‌آسیا به آسیای‌مرکزی می‌تواند فواید بسیاری برای ورزش ما داشته باشد، چرا که عضویت ما در غرب‌آسیا و حضور میان کشورهای عربی که همزبان و هم‌فرهنگ بودند هرگونه خلاقیت را در کسب کرسی و توسعه ورزش ما در منطقه سلب کرده بود. همچنین از نظر مدیریتی در غرب‌آسیا با توجه به شرایط خاصش ارتقای کرسی وجود نداشت و تغییر منطقه به آسیای‌مرکزی شرایط بهتری را برای ما فراهم می‌کند.

هاشمی در ادامه عنوان کرد: از لحاظ رقابتی در برگزاری مسابقات با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای غرب‌آسیا شرایط مساوی با ایران ندارند و همچنین به دلیل مسائل سیاسی منطقه، برگزاری مسابقات منظم منطقه‌ای وجود نداشت اما در آسیای‌مرکزی با توجه به همزبانی و نزدیکی فرهنگ ایران با کشورهای تاجیکستان و افغانستان که هر 3 فارسی‌زبان هستند و همچنین قرابت فرهنگی و تاریخی با کشورهای دیگر همچون ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان و قزاقستان این امر می‌تواند به ما در بسیاری از زمینه‌ها کمک کند.

با تمامی اینها به نظر می رسد نباید از کم کاری و بی برنامگی مسئولان کمیته ملی المپیک هم در از دست رفتن پست کلیدی عضویت در کمیته اجرایی شورای المپیک آسیا را نادیده بگیریم.

مصطفی هاشمی طبا رئیس اسبق کمیته ملی المپیک کشورمان درباره روند از دست رفتن کرسی‌های بین المللی ایران می گوید: متاسفانه ما نه ارتباطات خوبی داریم و نه حاضریم مثل کشورهای عربی در این زمینه پول خرج کنیم.

وی افزود: علاوه بر این ارتباطات سیاسی خوبی هم با دنیا نداریم و مقامات ارشد کشور در این زمینه حمایت های خوبی برای کسب و یا حداقل حفظ این کرسی ها که می تواند در تصمیم سازی های بین المللی تاثیرگذار باشد ، ندارند .

هاشمی طبا تصریح کرد: اگر می‌خواهیم در دنیا و مجامع بین‌المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم باید افراد شایسته و کارآمد داخلی را با ارتباطات خوب به دنیا معرفی کنیم و با حمایت های قوی زمینه تعامل و حضور فعال و تاثیرگذار آنها را در مجامع بین المللی ایجاد کنیم.

رئیس اسبق سازمان تربیت بدنی تصریح کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر در این زمینه بسیار ضعیف عمل کردیم و با این ذهنیت اشتباه که با هدیه دادن و وعده و وعید می توانیم در دنیا جایگاه داشته باشیم همان کرسی های قبلی را هم از دست دادیم.

وی یادآور شد: در پست های کلیدی وجود تعامل و داشتن سابقه اجرایی بسیار اهمیت دارد و این طور نیست که با یکی ، دو سال کار فردی بتواند صاحب پست بین المللی شود.

رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی هم از فقدان دیپلماسی ورزشی انتقاد کرد و گفت: متاسفانه ورزش ایران دارای دیپلماسی سیاسی و ورزشی نیست و بحث بین الملل ورزش ما محدود شده به امور ترجمه! مطمئنا اگر مراوداتی هم با کنفدراسیون آسیا یا فدراسیون جهانی صورت می گیرد به همت و تلاش شخصی فدراسیون هاست که با زحمات فراوان ایجاد شده و می شود.

وی خاطر نشان کرد: زمانی که پای بسط و گسترش کشتی در جهان به میان می آید، اتحادیه جهانی، ما را در فدراسیون کشتی می شناسد اما وقتی پای تقسیم کرسی های جهانی مطرح می شود، اتحادیه جهانی وارد مذاکره و مراوده با روسای جمهور کشورها می شود که متاسفانه ما از این بخش محروم هستیم. به عنوان مثال زمانی که مسئولان آمریکایی به مامیا شویلی رئیس فدراسیون کشتی روسیه ویزای سفر به آمریکا و رقابت‌های جهانی را ندادند، پوتین رئیس جمهور روسیه شخصا وارد میدان شد و اعلام کرد اگر این اتفاق افتاده پس روسیه هم به بسکتبالیست‌های آمریکایی ویزای ورود به این کشور را نمی دهد. در نتیجه اتحادیه جهانی متوجه شد با کشتی روسیه طرف نیست و این بار پای رئیس جمهور این کشور در میان است.

وی افزود: متاسفانه ما در سالیان اخیر به هیچ وجه برای کسب کرسی های بین المللی و مهم ورزشی از حمایت های سیاسی دولتی برخوردار نبودیم و همچنان از عدم دیپلماسی ضربه خوردیم. بازی‌های المپیک یک رویداد سیاسی و اقتصادی جهانی است که متاسفانه ما از حمایت های کلان در این حوزه برخوردار نیستیم.

در کنار تمامی این موانع و محدودیت ها به نظر می رسد بخش دیپلماسی و امور خارجه ورزش کشور هم در چند سال اخیر برای حفظ کرسی‌های بین المللی فاقد برنامه منسجم و رویکرد بلند مدت بوده و مواضع انفعالی کشورمان در صحنه بین المللی باعث شده تا کرسی‌های حساسی را به رقبای آسیایی واگذار کنیم و از این نظر ایران نتواند با توجه به موقعیت ورزش کشور در سطح قاره آسیا نفوذ ، اعتبار و جایگاه لازم را داشته باشد.

کرسی های آسیایی در حالی یکی پس از دیگری برای کشورمان از دست می رود که بسیاری از کشورهای درجه سوم قاره که جایگاهی در ورزش آسیا ندارند با رایزنی‌های گسترده و نه با خرج دلارهای هنگفت، گوی سبقت را در گرفتن جایگاه‌های بین‌المللی از ما ربوده اند و ما تنها نظاره گر ارتقاء جایگاه دیپلماسی کشورها هستیم و خود روز به روز در مجامع تصمیم گیری آسیا کم اثر و منزوی‌تر می شویم.


انتهای پیام/7008

منبع: ایلنا